İlk göz ağrım

Sana ilk geldiğimde yağmur yağıyordu, nefret etmiştim senden beni ayırdığın için ailemden .Senden ayrıldığımda ise yağmur olan bendim… Kolay mı senden ayrılmak? Kokun bile başka senin…

Dayanamadım görmeye geldim seni.Surat astın bana haklı olarak …Dört yıl oldu görüşmeyeli…Surat as ama, küsme emi?Yabancı gibi bakma öyle…

O kadar hakkın var ki üzerimde! İyi bir sırdaştın sen bana…

Sokaklarında az gizlemedi yağmurun gözyaşlarımı .

Senle yürümek hep huzur verdi bana.Şimdi sokakların bomboş ..Az aşındırmadım yollarını… Ellerim donmuşken bir kafe köşesine oturup kışını seyrettim doyumca…

O kadar güzelsin ki kışın.Görmek bile yeterdi seni, senin yeşil gözlerini…

Sırılsıklam oldum aşkından her bahar…Şakacıydın sen!Bilirsin şemsiye taşımayı sevmem ben.Sense severdin yağmuru…

Dudaklarımda çaysadığım demli çayın , ellerimde eldivenler sarı siyah turuncu yapraklar arasında gülüşmelerle sıcacıktın sen!Ben unutmadım seni …Unutamazdım ki..

Sen !Hayatımın şehri…Bursa !…

Ulu çınarın altında sevinçlerimi sakladım ben.

Ulucami’nin şadırvan kenarında öfkelerimi …

Bir avuç hoşgörü aldım Çim alandan…

Yeşil’den hasret …
Hukukçularda sabır doldurdum ceplerime , sensiz günlerimde lazım olur diye...

Pirinçhan’dan bir kahve içimlik dostluk aldım.Kırk yıl sürmesini dileyerek…

Sen hep başkaydın benim için, hayatımın şehri ilk göz ağrım, sevdiğim , hasretim...

Şairin dediği gibi:

…..ben nasıl ki unutmadım, sen de unutma beni…Unutama beni…