İnsan suya benzer

İnsan, suya benzer

Bazen “tusinami” olur kıyar canlara,

Bazen bir kaşık suda kopar fırtına.

Bazen hayat verir toprağa,

Bahçelerde gül,

Dağlarda Nergiz olur.

Ovalarda türlü türlü meyveler…

Bazen barajını yıkar,

Bazen bedenleri.

Bazen boşa akar, bilinmezlere

Bazen ulaşır derinliklere

Bazen buhar olur, uçar gider,

Ulaşır çizilmiş yörüngelere.

Dünya  yüklenen  hamal da,

Hem altı, hem üstü boş bir küre!

Su deyip geçmeyin

Kolay yolu seçmeyin

O bazen ateşleri söndürür

Bazen volkanlar fışkırır içinden.

Bazen kaynatırlar kazanlarda,

Bazen içilir kana kana,

Doyum olmaz  tadına.

Şiirler yazılır adına.

Bazen ıssız diyarlarda donmuş bir su

Bazen yüksek dağların  beyaz örtüsü

Ne işe yarar ki ?

Olmasa güneşin ısıtan tutuşu.

Bazen bulanıktır, içi görülmez.

Bazen pisliğin adı,

Bazen atığın,

Bazen temizliğin adıdır su…

Oysa aslı zaten pak ve temizdir.

Doğasına bırakılsa bulur yolunu.

Bakın, görün, bilin, ismi ne?

Bazen okyanusta anafor,

Hortum olur, girdap olur…

Ne bir insan, ne gemi, varamaz üstüne.

Aranır kurak geçen mevsimlerde

Onsuz acılar çekilir yıllarca

Dualar yapılır gelsin diye önünden,

Akarak gidenlerin ardınca

Şu suya bak

Çabucak akar biter

Donmuş sessiz durakta

Eriyip menzile gider.

Allah, onu hikmetle yarattı          >Tin Suresine (8ayet) bakabilir miyiz?

Bazen durulttu, bazen kabarttı

Bazen çıkardı en yücelere       

Bazen indirdi en diplere             

Sular da sarılır iplere         

İnsan ki muamma olan.

Su  garip değildir

Hayat ise hiç değil

Ey insan! farkı bil

Sadece biraz düşün

Ve, sana verene eğil

Sudaki hayata bakılır

Canlı, cansız her varlık

Gün gelir suya takılır!

Hayat, uzun bir yolculuk…

Kısadan geçilir uzuna.

İz, kısa olanda bırakılır.

Su gibi leziz,

Aslı gibi temiz olalım.

Dünyayı vahşi dişlere,

Hayatı kirli boğazlara bırakmayalım.

 Esen kalın

 Duran Açıkgöz /  24.02.2005