İrite, ajite oldum walla... :)

Siz hiç irite oldunuz mu ya da ajite, ya da ne bileyim işte stres yaşadınız mı son günlerde… Sonuncusunu hemen anladığınızı düşünüyorum, ama ilk ikisini anlayanlar azınlıktadır sanırım. Ne kadar kültürsüzsünüz canım, bunları bilmemek kullanmamak olur mu?... Espriydi yazdıklarım tabii ki, bu sınıfa ben de dahil oluyorum lütfen kimse alınmasın ve asla kültürsüz sınıfında da değiliz sadece espriyle yaklaşmak istedim… Kendi çapımda kültürüm olduğuna inanıyorum, kültürün bir sınırı var mıdır, sanmıyorum çok kültürlü olan kişiler dahi bazı konulardan bihaber olabilirler…

Son zamanlarda duyduğum bu kelimeler beni inanılmaz derecede rahatsız ediyor, karşımda konuşan kişiden ilk duyduğumda söylediği konuyla ilgili düşünüp bulmaya çalıştım kelimenin anlamını… Rahatsız etmesine ediyor da zaman içinde mecburen kullanmak zorunda kalıyoruz. Henüz tam yerleşmedi dilimize ama bu gidişle hızla yayılıp yerleşeceği de kesin gibi. Bu sadece bir örnekti, şu an sıkça kullandığımız diğer bir örnek, stres kelimesini düşündüğümüzde, var mıydı böyle bir kelime Türkçemizde, ilk kullanıldığı dönemlerde başlarda yine zorlanmıştık ama seneler içinde kullanılarak öyle bir gelip yerleşti ki dilimize, sanki gerginlik, sıkıntı, bunalım gibi kelimeler anlamdaşı değil de başlı başına anlamı olan bir kelime gibi kültürlü kesimin de avam kesimin de sıkça kullandığı bir kelime oldu bu stres. Bakın işte avam yazdım bir örnek daha size, halk yazacağıma avam yazdım. Bu örnekler öyle çok ki, yazmakla bitmez, üzülüyorum güzel Türkçemizi kenara itip yabancı kelimeleri kullanıyoruz, çoğumuz yapıyoruz zaman zaman elde olmadan…

Süper starımız Ajda Pekkan güzel bir örnektir bu konuda. Kendine has üslubuyla öyle güzel kullanır ki yabancı kelimeleri, Türkçe mi konuşuyor yabancı bir lisan mı belli olmaz ve anlayana aşk olsun… Özellikle bir dönem Fransızca kelimeleri ustalıkla kullandığında “acaba ne demek istiyor” diye düşündürtürdü insana. Sanki son yıllarda kulağına gelen eleştirilerden midir bilmem, eskisi kadar abartılı konuşmuyor gibi geliyor bana… Süper star kadar olmasa da zaman içinde hepimiz kullanır olduk, ondan bundan duyup ya da bir yerlerde okuduğumuz bu yabancı kelimeleri…

Yazımın bu yerinde irite ve ajite kelimelerinin tam anlamını öğrenmek için Google’a girdim, irite yazdığımda blog yazarlarından OynamıYorum’un yazısı geldi önüme. Ekim ayında aynı konuya değinmiş sevgili blog yazarı, iritenin anlamını biliyordum, “rahatsız” idi. Ajitenin anlamı ise: “rahatsız, huzursuz, taşkınlık yapan” imiş, aşağı yukarı aynı anlamda. Yazıyı tıklayıp okuduğumda öyle memnun oldum ki, bu güzel kızımız genç yaşına rağmen konunun farkına varıp dile getirmiş, hem de çok güzel ifadelerle, kutluyorum kendisini…

Beni daha çok rahatsız eden diğer bir konu ise yeni nesil gençlerin garip bir üslupla konuşmalarının yanı sıra yazım kurallarını hiçe sayarak yazmaları ve daha da ötesi Türkçeyi katletmeleri… Bu kadar zor geliyorsa yazı yazmak hiç yazmayın o zaman, “iyi” yazmak yerine “ii” yazmanın ne anlamı var anlamakta zorlanıyorum. Birkaç harfi kırparak ne kadar zaman kazanılır ki… V yerine W kullanmak gibi çeşitli yöntemlerle Türkçe mi İngilizce mi belli olmayan bir yazı şekli çıkıyor ortaya. Sanırım bu biraz da entellik mi sayılıyor ya da modern çağda olduklarının bir ibaresi midir tam nitelendiremedim ama hiç hoşlanmıyorum… Kulağa da hoş gelmiyor ki nesini seveyim “iiiii, yuuu, walla, bizzz, sizzz, bisss, geliyosss” gibi okunduğunda garip sesler beliriyor, umarım fazla abartılmaz çünkü korkarım böyle giderse yeni bir lisan tarzı çıkaracaklar ortaya…

Yazımın başında yabancı kökenli kelimelerden bahsederken “kullanıyoruz hep elde olmadan” diye bahsettim. Neden elde olmasın ki, elde olsun ve kullanmayalım, nasıl ki firmalara verilen yabancı isimlere karşı çıkıyorsak, buna da karşı çıkalım ve kullanmayalım. Ben de kullananlardanım ve kullanmayanları kutluyorum. Ama bundan böyle değişmeye gayret göstereceğim ve “stres” sözcüğünü, kelime dağarcığımdan atarak başlıyorum, haydi hayırlısı…

Sevgiyle kalın, güzel Türkçemizle kalın….