İstanbul Erkek Lisesi ve şair müdürü

Öğretmenlerimiz, ozanlarımız, edebiyatçılarımız ulusa bu felaket günlerini ve onun gerçek nedenlerini açık ve kesin olarak yazıp söyleyecekler, bu kara günlerin dönmemesi için dünya yüzünde uygar ve çağdaş bir Türkiye’nin varlığını tanımak istemeyenlere, onu tanımak zorunda olduğumuzu anımsatacaktır. (1922 / M.E. D.B. ) - K. ATATÜRK

*

İstanbul’da havanın da güzelliğinden yararlanarak günübirlik gezilerimi sürdürürken bir ara 'İstanbul Erkek Lisesi ' yazısını okudum. Demek ki önünden geçiyorum, diye düşündüm. Zaten, Vefa Lisesi müdürlüğünden böylesi seçkin eğitim kurumuna atanan arkadaşım şair yönetici Dr. Sakin Öner’i ziyaret etmek ve yeni görevini kutlamak istiyordum.

Ana kapıdan içeri girdim. Görevliler yol gösterdiler. Yürüdüm, tırmandım ve kısa süre sonra ‘Müdür’ yazılı kapıyı açarak içeri girdim. Konuksever yaklaşımla karşılandım ve gösterilen yere oturdum. Kutlama sonrası müdür konuştu biz dinledik. Bir ara gözüm pencereye gitti. Of beee! Görkemli Boğaz manzarası… Gözüm ve gönlüm baktıkça baktı. Burada ne güzel şiirler ve yazılar ortaya çıkar, diye düşünce belirttim. Bana katıldılar.

24 Kasım Öğretmenler Günü’nde her yıl Vefa Lisesi’nde organize edilen şair öğretmenlerin şiir izlencesi bu yıl gerçekleşmedi. O gereksinimden devinimle müdür koltuğundaki Şair Dr.Sakin Öner, güzel yorumuyla ‘Edremit Körfezi’nde Dolunay’ şiirini yorumladı. Etkiledi doğrusu! Sonra ben şiirlerimden birini okudum. İngilizce öğretmeni ve müzisyen Ramazan Çakır dinleyicimiz oldu.

Yandaki fotoğraf ilgimi çekti. Baktıkça baktım. Eğitimci ve fotoğraf sanatçısı Celal Yılmaz’ın deklanşöründen çıktığı bilgisini edindim. Konuşacak konu bulmakta zorlanmadık. Okuldan, eğitimden, şiirden ve sanattan söz ettik. Tümceler karşılıklı ve birbiri ardına sıralandı. Başarı dileklerimi belirttim, işlerinin yoğunluğu hesapladım ve izin isteyerek okuldan ayrıldım.

Güzel bir Sakin Öner şirini okurlarımla paylaşarak yazımı noktalamak isterim:

İlk dersimiz sevgi

Sevgi ile başlayalım derse
Kâinatın oluşunda sevgi var
İnsan, varlıktaki gizleri görse
Âlimlerin buluşunda sevgi var

Sevgi, bir ateştir, hamı pişirir
Coşkuyu yürekten, ruhtan taşır
Öyle bir sarar ki, gören şaşırır
Erenlerin dolusunda, sevgi var

Saygı duygusu sevgi doğurur
Zihin hamurunu bilgi yoğurur
Aşk ile sevenler Hakk’ı çağırır
Mânâlara dalışında sevgi var

Sevgi peteğine dizilendir aşk.
Gözlerden gönüle yazılandır aşk.
Mahrum bakışlardan süzülendir aşk.
Dilsizlerin gülüşünde sevgi vardır.

Yürekten bakanlar güzeli görür
Sevginin koynunda çirkinlik erir
Gönül vadisinde Leylalar yürür
Ferhatların delişinde sevgi var

Arzu rüzgârıyla savrulur tüller
Aşkın coşkusuyla konuşur teller
Sevgi cemresiyle açılır güller
Kokusunu salışında sevgi var

“Bir”e varmak arzusu her varlıkta
Dost aranır sıkıntıda, darlıkta
Çoluk çocuk mutlu olur birlikte
Kaşıkları çalışında sevgi var

Kardeş kavgasıdır toplumu yıkan
Yaş olmasın gözden gönüle akan
Evlât acısıdır anayı yakan
Saçlarını yoluşunda “sevgi” var

Öğrenmeyi kutsal gaye bilenin
Cehaletin gölgesini silenin
Aydınlıkta, başarıyı bulanın
Soruları bilişinde sevgi var

İlk dersin özeti: “sevmeli insan”
Kötü duyguları kovmalı insan
Güzeli, severek övmeli insan
Yürekleri bölüşünde sevgi var.

Dr. Sakin ÖNER

*