İsyancı hüzünler

…

Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.

Hani, kurşun sıksan geçmez geceden,

Anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...

Ve zehir - zıkkım cıgaram.

Gene bir cehennem var yastığımda,

Gel artık...

……… Ahmed ARİF…………..

Aşklar sorarsa beni

Deyin, beceremedi sevmesini

Acemi bir gezgin, bir deli

Çekildi dağların dumanlı sevdalarına

Kurdu çadırını hüzünler ovasına

İsyanla ördü sevdasını

…

Ömrüm sorarsa beni

Deyin, bilemedi bir ömrün değerini

Ömrü ayrılıklar toplamı

Yaşadı ayrılıkları toplaya toplaya

Hayata vurgun

Ayrılıkla sözlü

…

O sorarsa beni

Deyin, bırakarak bir kenti peşinde rüzgar oldu

Gitti sevdası heybesinde yaralı

Gitti kederlere mülteci

Gitti içindeki kızıl denizlerle kaf dağına

Aramaya saf sevdaları

…

Ölüm sorarsa beni

Deyin, ölüm alacağın ne kaldı ondan

Payına acı düştü, yürüdü

Yürüdü, sarıldı acısına, yarasına