İzlanda'ya Gidesim Var

Az nüfus, az trafik. Az bina, az sorunlar.

Çok iş ve bol kazanç. Ucuz ve rahat yaşam.

Masmavi Deniz, yemyeşil tabiat ve balık bolluğu.

Ve soğuk ülkede, gülümseyen sıcak yürekli insanlar...

 

Bunları öğrendiğimde İzlanda'ya gitme çareleri aradım. Zira üç günlük dünya da biraz huzura ihtiyacım var. dünya güzeli ülkemde hiç bir şey eskisi gibi değil artık. Geçmişten zengin olan her değer, hızla fukaralaştırılıyor. 

 

Yaşadığım çevreye bakıyorum. Edep, adap, saygı, sevgi yok olmuş. Yalan doğru birbirine karışmış, İnsanlık tarumar olmuş. Her gün bir yerlerde birbirleriyle kavga edenler, ailesine şiddet uygulayanlar, ürküyorum. Sokağa çıkmaya korkar oldum. Penceremin camından, kafamı dışarı uzatmadan sokağa bakıyorum; ağızlarından küfür saçılan, öfkelerinden kaçılamayan, haramı helal gibi iştahla yiyen, hile hurda yapan nicelerini görüyorum. Hacısı hocası bile adam kandırır olmuş. 

 

Ülkemi çok seviyorum, lakin  insanlarını sevmemeye doğru yöneliyorum. İşte bundan kaçıyorum. Ülkem insanını sevmemek ne demek, o kadar da iyi insanlar varken. Üstelik de Yunus Emre'm gibi düşünürken: "Yaratılanı severiz Yaratandan ötürü."  

 

Ancak etrafımız iyi görünen kötülerle doluysa, her gün herkese karşı güveniniz azalıyorsa; etrafımda insan suretiyle gezinenler iyi niyetimi istismar ediyorsa, Müslüman bildiklerim hep kandırıyorsa, ülkem yanlışlarla doluyorsa, kimseyle yüz göz olmadan, eğrilere karışmadan İzlanda'ya gidesim var.

 

Bu güne kadar neyim var, neyim yoksa mal varlığım olarak tıkıştırıp üç valize, yanıma alacağım. Urba, papuç götürmeyeceğim. Üzerimde ne varsa, o kadar. Fazla ağırlık istemiyorum; bagaj doldurmak değil maksadım. Beynime oksijen, yüreğime sabah yeli dolsun istiyorum artık... 

 

Geçmişim maziye gömülecek, olsun razıyım. Nasıl olsa ben çağırmadım onu, kendi getirileri oldu bana ve götürüleri de. 

Yanımda götürmek istemiyorum dünlerimi, yarınlara umutla ulaşmayı arzuluyorum. Dünün hamalı olmayacağım. Tazeliklerden yararlanacağım.

 

Mülkün sahibi Allah (C.C) her yer Rabbimin, çıplak getirmişti bu dünyaya, sonra nelerle donattı. İzlanda mülkünde de güzelliklerden nasiplendirir Rabbim. Bundan sonram, dilerim hayatımın zenginliklerinden olur.

 

İzlanda'ya gidesim var. Gözüm başka yerlerin güzelliklerinde. Bizde biten değerleri hangi ülkeler ne kadar aldı bilmiyorum. Lakin İzlanda'da sukünet var, huzur var. 

Kırsalından bir kulübe tutarım, yarınlardan korkmadan, bugünüme güven duyarak mutlu yaşarım.

 

İzlanda'da hava genellikle kışmış. Deniz hep poyraz estirirmiş. Ne gam etraf termal dolu, bağla bir boruyla evine sıcak suyu. 500 bin nüfuslu yerde herkese yetecek öte beri.

Ne ararsan ne dilersen. Evlerin çatıları bile yeşille bezeli. Parklar çiçeğe doymuş, her bir tarafa deniz meltemini savurmuş. Ekmek bulamazsan, balık ye... 

 

Kışın çok soğukmuş, olsun. Evden çıkmam, yahut termal havuzlara giderim. Buhar banyosunda akşamı ederim. Bu ülke benim ülkeme çokça uzakmış. Uçakla her yer en fazla üç gün. Atalarım altı ay, yedi iklim dünyayı Cihad uğruna dolaşmış, pek çok badireler aşmış, yine de yolunu şaşmamış. Bu azmi ve kararlılığıyla yedi cihana hükmetmiş. Hem de örnek alınıp pek çok gayrimüslim-ü Müslüman eylemiş. Allah bilir belki bu yolda ben de vesile olurum.

 

-"Tamam, tamam anladık, var git öyle ise; lakin var mıdır sende gerekli şeyler?" 

 

-"Neyler mesela?"

 

-"Pasaport, vize, çok para."

 

-"Onlarsız ülkemden dışarıya çıkamıyor muyum?"

 

-"Na mümkün... İstersen birilerine rica da bulun. Üstlerde yok mudur, üstten bakanların, sana kıyak yapacak arkalıkların?"

 

-"Yok efendim. Hem olsa ne olacak ki, biz arkalık olsun diye kimseye boyun eğmeyiz. Biz Yaradan'dan bekleriz ne beklersek, yarattığından değil."

 

-"Anladık, öyleyse rüyanda görürsün İzlanda, mizlanda."

 

-"Aman kalsın. Rüyam da görmesem de olur, neyime benim etrafı yanardağ dolu İzland Volcano ülkesi? Benim dünya güzeli ülkemin insanları da bir gün yeniden güzelleşir inşallah. Bunu göremesem de bu uğurda dualar ederim...

 

-Ayfer AYTAÇ - ayferaytac.com