İzmir-Adana Hattından Canlı Blog Yayını

Evet sevgili dostlar, şu anda; üç buçuk yıllık blog yazarlığı sürecimin bir ilkini daha gerçekleştirmekteyim. Allah kaza bela vermezse, Güzel İzmir'den doğuya, Çukurova istikametine kadar gidilecek tam 700 km. yolum var.

Uzun zamandır ilk defa otobüs yolculuğu yaptığım için de bol bol zamanım var. Kesintisiz internet erişimim de mevcut. E daha ne isteyeyim? Allah laptopumun şarjına zeval vermesin. Bitene kadar yazmaya devam. Sizi de beklerim efendim, canlı yol sayfama...

Saat: 23,57

Şu anda Turgutlu'yu, nam-ı diğer Kasba'yı çıktık ve Ahmetliye doğru devam ediyoruz. Halen kar yok. Halen yağmur yağışı devam etmekte.

Saat: 00,18

Salihliye girmek üzereyiz. Sağlı sollu odun köfteciler pek bir cazip görünüyor. Kendi arabamla gidiyor olsaydım kesin şimdi birine girmiş, siparişimi de vermiştim. Neyse sağlık olsun.

Saat: 00,30

Salihliyi çıktık. Alaşehir ayrımını geçtik. Arif Bey, şarj için 2,5 saat diyor ama benimkisi o kadar da dayanmayacak galiba. Bu nedenle bir süre kapayacağım bilgisayarı. Siz yazın ama bana. Birazdan tekrar gireceğim.

Bu arada hala kar yok. Yağmur bile kesildi buralarda.

Saat: 07,43

Şu anda Konya şehir merkezini Ereğli-Adana yönünde çıkmış bulunmaktayız. Şarj problemi nedeniyle ara verdiğim yazıma tekrar devam ediyorum. Yol durumu müsait, hava durumu ise yağmur yağışlıydı, Salihli-Alaşehir ayrımından bu yana.

İlk kar görüntülerini Afyon-Şuhut'tan sonra görebildim. Onlarda, yol kenarlarında yemek bulaşığı şeklinde idi.

Akşehir, Kirazlıbahçe tesislerinde verilen molada havanın çok keskin ve dondurucu soğunu hissedebildim.

Şu an Konya Ovasında yol almaktayım. Bölgenin klasik ip gibi karayolu biteviye devam ediyor. Yolda ve çevrede kar yok ama sağ kol üzerinde sıra sıra dizilen Toros Dağları ve tepeleri o bembeaz kar örtülerine sıkı sıkıya sarınmış durumdalar.

Hava güneşli ve açık, ayaza çekmiş bu koca ova.

Saat: Yolun Sonu

Karapınar'da meşhur krater gölü Acı Göl'ün hemen karşısında, yolun diğer yanında o meşhur obruklardan birini gördüm. Birkaç ay önce gazetelerde haberini okmuş, fotoğraflarını üzülerek görmüştüm ama hareket halindeki bir yolcu otobüsünün penceresinden şahit olduğum o bir-iki saniyelik anda bile içim sıkıntı ve ürküntü ile doldu.

Karapınar-Ereğli arasındaki trafik kazası anıtını bilenler bilir. Türkiye Cumhuriyeti tarihinde, bir kerede en çok insanın öldüğü trafik kazasının/vahşetinin yaşandığı yerde yapılmıştır. Hemen anıtın yanında, yıllardır, o kazaya karışan ve yanıp-simsiyah olan petrol tankeri ve yolcu otobüsünün kalıntıları halen durur.

Çok acı ve ayıptır ki anıtın hemen önünde krık dökük DSİ sulama kanaletlerinden iki parça durmakta ve yanmış tankerin üzerinde sprey boya ile yazılmış bazı ergen yazıları vardı. Bu acı olayın hatırasına yapılmakta olan bu saygısızlık içimi sızlattı.

Ereğli'ye, harikulade söken bir şafakla birlikte girdik. Uçsuz bucaksız ve dümdüz uzanan ağaçsız ovanın sonunda başlayan yemyeşil ve bereketli bitki örtüsü, Yeşil Ereğli'ye yaklaşmakta/girmekte olduğumuzun habercisi idi.

Saat: Pazar Sabahı

Ereğli'de hafif hafif kar atmaya başlamakta. Bu gece yeniden İzmir yollarına düşümüş olacağım. Ve "Adana-İzmir Hattından Canlı Blog Yayını"na başlayacağım.

Yolda görüşmek üzere dostlar...