Kadıköy'de bütün golleri biz atarız!

Dün işyerinde bir arkadaşım yanıma geliğ:

- Yarınki maçı bir türlü çözemedim, sen ne diyorsun? dedi.

- Hayırdır, çözemediğin şey nedir, diye sordum. O da benim gibi Fenerbahçeli aslında...

- Şimdi Edu ve Lugano Allah'ın emri, bizim kaleye birer gol atarlar, iki de Chelea atarsa diye korkuyorum dedi.

- Yok yok, sen merak etme, yeneceğiz, yeneceğiz dedim.

İçimden öyle gelmişti, öyle hissetmiştim.


******

Maça temkinli başlayan Fenerbahçe, rakibini tam tartmaya, elenseler çekmeye çalışırken... Deivid'in beklenmeyen golü geldi... Ümidim hiç kırılmadı ama, doğrusu canım da sıkıldı. Edu ve Lugano'dan korkarken, Deivid'i unutmuşuz...

İşin esprisi bir tarafa, bu Fenerbahçe bir acayip takım. Rakip takımın gollerini bile onlara bırakmıyor, kendi atıyor.

********

Kadıköy'de golleri biz atarız arkadaş...

******

Ben nöbetçi golcümüz Semih'ten de bir gol bekleyerek sonucu 3-1 tahmin etmiştim ama, 2-1 bitti. Bu skor Chelsea'yi elememize yeter mi yetmez mi, kestirmek güç ama, neticede kendi sahamızda onları yendik. Bu az bir şey değil...

Yeşilköy'de misafir ekibi karşılayan Galatasaraylı arkadaşların kulakları çınlasın... Bu yaptıklarını açıklayacak bir kelime bulamıyorum ama, onların sarı kırmızılaları temsil ettiğini düşünmüyorum. Aşırı uçlar her zaman, her yerde normal gidişatın dışında tutulmalıdır.

******

Eğer içinizde "ah, o gol olmasaydı .." diye üzülen varsa, hiç boşuna kendine kahretmesin. Çünkü, o gol pozisyonu olmasaydı, seyrettiğimiz oyunun her karesi farklı gelişecekti. Bu durumun lehimize mi, aleyhimize mi olacağını ise hiçbirimiz bilemeyiz. İşte kader budur.

Yani o gol olmasa, bizim attığımız goller de olmayacak, oyun çok farklı gelişecekti. Yani kesinlikle 2-0 galip olmayacaktık. Bunu aklımızdan çıkarmayalım.

******

Güzel bir akşam yaşadık, sevindik ve gururlandık. Tebrikler Fenerbahçe, Teşekkürler Fenerbahçe, başarılar Fenerbahçe....