Kafiye

Bir filmden yalanları aldım,bir diğerinden gerçekleri....Birinde tesadüfler el sallıyordu hızla geçen tren camından.Bir diğerinde hasret vardı,bıraktım onu. Kör cahil periler şarap içiyorlardı kalın camlı su bardaklarından.Un bulaşmış bir trabzan, hüzünle bakıyordu arkasından, biraz önce yanından koşarak geçen kadının kararsız telaşına.

Açık havada oturmayalı ne kadar zaman olmuş,temiz havayı çekmeyeli içime? Birer birer sönen ışıklarını seyretmeyeli ne kadar olmuş evlerin? Her pencere bir film. Sinemanın ilk zamanları gibi pır pır kalbim...

Gözleri arar durur belki yıldızların arasında gözlerim. Bulamayacağı kesin! Gözler bulunmak istese nereye bakacağını bilmez mi gözlerim?

Şiir değil, yazmak istediğim. Kendiliğinden geliyor kafiyeler. Kafiyeli olduğu kadar, kifayetli de olsun ömrüm.

Bunu söyler,bunu dilerim...

dipsos:Her daim...Tori AMOS / Kissing in the Rain

fotoğraf: www.evreninharitasi.com