Kahramanı yok bu hikayenin 1

Kızın bir suçu yok bu hikayede. Hayat ve insanlar zanlı, ve idam cezası kalkmıştı, ne hayat ne de insanların kanunlarda suçunun cezasını çekeceğini söyleyen bir madde vardıı.

Egenin küçük bir kasabasında doğmuştu Naz. Ve küçük yaşta babasını kaybetti. Annesiyle birlikte yaşamaya başlamıştı ta ki bir gün annesi bir başkasıyla evlenmeye kadar verene dek. Üvey babanın ik tane oğlu vardı.

Bir gün annesi rahatsızlandı ve hastaneye kaldırıldı. Naz evde üvey kardeşleriyle kalmıştı. Kendini bir odaya kapattı ve kitap okumaya başladı. Odanın kapısı çaldı. Üvey ağabeydi gelen. Daha ne olduğunu anlamadan üvey ağabeyinin tacizine uğradı. Kaçtı evden, en yakın arkadaşının evine. Arkadaşı karşı evde oturuyordu. Soluk soluğa kalmıştı. Ne olduğunu sordular, söyleyemedi Naz. Sustu. O zamandan kalmadır belki bu suskunluğu.

Sonra aile içi geçimsizlikler başladı. Üvey baba anneyle konuştu ve Naz'ın liseyi dışarıda yatılı okumasına karar verildi.
Naz eşyalarını topladı. Bir türlü sahiplenemediği eve veda etti. Şimdi yatılı yurtta onu nasıl bir hayatın bekleyeceğini düşünüyor ve biraz da korkuyordu.