Kan gül ve büllbül

o bahçe uzak zamanların nefesi
gülün büllbüle dikenden busesi
aşığın maşuğa yalvaran sesi
bir damla kan oldu aşk

ağdalı akşam nağmeleri fısıldar
gül kan gibi aşk kokar
suskundur bülbül kan ağlar
bir damla kan oldu aşk

bülbülün dem vakti akşam
aşktan ibaret bir yaşam
ne venedik ne paris ne istanbul ne şam
inler ki ah ile dinler bütün aşiyan
bir damla kan oldu aşk

ölüm vuslatsa hiç dinlemez
gül bülbüle gel öl demez
maşuk aşığı pek anlamaz
bir damla kan oldu aşk

muttasıl yanar bülbül
her dem şakır ağlar bülbül
gün olur da solar her gül
yüreğini dağlar bülbül
bir damla kan oldu aşk