- Kategori
- Psikoloji
Kara ve deniz
Her zaman bir umut vardır hayatta veya her zaman bir yerde yeni bir hayat vardır... Hayatı yeni baştan kurması o kadar da zor değildir aslında. Bir iş, bir ev, bir kaç arkadaş falan filan... Her yerde bulunabilecek şeyler.
Güneş var biliyorum ve inanıyorum ki, bir gün beni iliklerime kadar ısıtacak... Batarken denizlerin üstünde veya dağların ardında tadını çıkaracağım doya doya bu güzelliğin...
Dingin denizlerde kulaç atacağım, bedenim ıslanırken... Ben balıkları dinleyeceğim, balıklar beni. Ayağımın altını yakan kumlar ıslanıp, serinleyecek sahile çıktığımda... İnce, beyaz elbisemle akşam yürüyüşleri yapacağım... Bir yanımda dingin deniz, bir yanımda salınan başaklar...
Fakat bunları bilmem yetmiyor işte. Şu anda, şimdi bir kasırganın ortasındayım. Dev dalgalar geçiyor üzerimden. Hava gri siyah bulutlarla kaplı. Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor üzerime.
Yelkenler yırtık... Güvertede oradan oraya savrulup duruyorum.Tekne her yan yattığında yüreğim ağzıma geliyor. Halatlara, demirlere daha bir sıkı sarılıyorum. Ellerim uyuşmuş bir halde soğuktan .Deniz siyah sularını kamçı gibi çarpıyor bedenime... Kaçacak yerim yok. Dibi boylamamak için sürekli dua ediyorum. Midem bulanıyor ve bu sarsıntılar bitsin artık istiyorum.
Güneşli ve güzel günleri hayal ediyorum, çok yakında gelecek olan günleri... Artık karaya çıkmam lazım...
EBRU