Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 

14 Nisan '11

 
Kategori
Şiir
 

Karanlık

Aslında en büyük korkuları neydi 

Hiç konuşamamak 

Karanlıkta 2 zenci gibi sustular 

Biri diğerine seni seviyorum demek istedi 

Ama kimin kim olduğu farkedilmedi 

Oysa başlarken Ne kadar sevecen ve kararlıydılar 

Şimdi ise konuşamayacak kadar yılgın düşmüşlerdi 

Ne kadar çok demek isterleri vardı yaşanmış ve yaşanmamış 

Sessizliğin kemiği yok ki kırılsın Yüzünü görmek istedi 

Ne var ki zifiriydi herşey 

Duygular ise zift olmuştu 

20.000 km durmaksızın giden motor yağlarına benziyordu duyguları 

Hani yanlışlıkla biri diğerine seni seviyorum dese 

Bu karanlıkta bu cümle de gümbürtüye gidecekti 

Lakin ehemmiyeti yoktu 

Sözcüklerin anlamları çoktan karanlıkta kaybolmuştu 

Herşey kahpe kader miydi Bu kadar basit açıklanabilir miydi herşey 

Yoksa birisi aradığı bahenesini mi bulmuştu 

Karanlıkta herşey eşitti 

Tıpkı ilkokul forması gibi siyahtı yüzleri 

Ah dedi 

Bu yüzü artık kesinlikle hatırlamıyorum 

Ben de seninkini 

Ellerini ver 

Ellerin nerde İçim üşüyor 

Ellerin nerde 

Ölüyorum ama ellerin nerde? 

 

Güneşin uyanmasına bir-iki saat kalmıştı 

Aslında herşey konuşulup sonuçlandırılabilirdi 

Oysa sadece bir oyundu belki de 

Bu yalnızlık 

Ya da birlikte yaşanan duble yalnızlık oyunu mu bu 

Belki de gençtiler e böylelikle keşfi alem yaşıyorlardı 

Aşk yerine 

Yoksa aşk sadece bir karanlık mıydı 

Siyah ve sessiz 

Gecenin nefesini dinlediler 

Uyumak dedi 

Nefis bir yalnızlık 

Kendini yalnız hissetmiyorsun hiç 

Ama sen hep horluyorsun 

Bilinçsizce 

Ama kükreyerek 

Herşeyleri bu kadar mı batıyordu birbirlerine 

 

Herşey olacağına varır 

Mutluluk bile 

Nefesler sayılıdır 

Spermler bile 

Varoluş samimi ve gerçektir 

Yokoluş da keza öyle 

Peki ya yaşanmışlıklar 

Onları hangi kefeye koymak lazım 

Karanlıkta dürtülerimden diken diken mi oldum ne 

Nefsimi nereye koyacağım masanın üstünde 

Karanlıkta ilişkimiz kutup rüzgarı 

Korunaksız yüzleşmeliyiz 

Donmadan uyumadan ayakta kalmalıyız 

Ancak herşey olacağına varır 

Kaderimiz bile 

Yoksa bir oyun mu Zannetmiyorum 

Kimse bu kadar detay bir oyun için uğraşmaz 

 

Karanlıkta ceset olmuş duygular 

Yarınlarına başlamak üzere 

Nafile enerji arayışındaydılar 

Hayat onlara çoktan deli gömleklerini giydirmişti 

Kuralları koyanlar biliyordu ki Bütün pislikler yokolurdu 

Karanlıkta 

Herşey kaybolurdu 

 

By Eric Van Buyten 

 
Toplam blog
: 631
: 293
Kayıt tarihi
: 10.04.11
 
 

Eric'i külden yarattım. Tamamıyla benim eserim. Söyleyeceği çok sözü, söylemek istediği az sözü. ..

 
 
 
 
 

 
Sadece bu yazarın bloglarında ara