- Kategori
- Şiir
Kazım Koyuncu'ya

Ne göçebe ne mülteci
Ne de iltica edecek ülke arayan
Bir martı sürüsü kanatlandı uzaklardan
Suların şaşkınlığına düşer yaralı bir yürek
İşlevine devam ediyor sonsuz devinim yasaları.
kendi içinde dağılan değişimlerin.
hey kaldırımların çileli yolcusu
yarlı vurulmuş sokaklarından
daha kaç kazım koyuncu geçecek
ansızın alevlenir Karadeniz sularında
dövünen umut.
suskunluğumun dili olur kanar yıkılır,
yağmur lekeleri çocukluğumun.
ey yaşamın patikasından sıyrılıp gelen
yamaçlarıma imge çiseleyen.
çiğ yağmurları- sevgi üstüne.
gayrı martıların ağıt yakar- umut üstüne-
sevda üstüne.
Ölümün serseri sarhoşluğunda,
Islak gözler karşılamıyor gayrı sabahı
Uzatıyorum elimi bir yıldız kayıyor
Sessizce parmaklarımdan
Dönüşsüz son seferi kazım'ın balıkçı teknesinde
Yelkenler çekildi acıların dindiği yere.
Gök nerede başlar? nerede biter bilinmez
Ölü bir gezegene yollanmış koyuncu...
Güle güle dağlarımın türkü dili, yüreğimiz seninle
Abdullah Oral