Kendini fark et

Çok narin varlıklarız gerçekten de... Olumsuz düşünce seline bir kapıldı mı karamsarlık rüzgarlarıyla savrulup gidiveriyoruz. Ne oluyor bize böyle? Bu kadar mı sahipsiz bu kadar mı özgüvensiziz?

Çevremizi sevmek yerine kendimizi sevdirerek tutunmaya çalışıyoruz. Sahiplenildiğimiz zaman da fedakarlıklarımıza diyecek yok. Ne de olsa herkes üstümüze titriyor. Hakkını vermeliyiz.

Sonra birdenbire bir durgunluk çöküveriyor. Bu suskunluğun anlamı yok ama süre uzadıkça akla gelen senaryolar yel değirmenlerini döndürecek kadar şiddetli. İçimizdeki fırtına bizi öyle bir savuruyor ki, dışardan bakılınca normal ama içimizde bir sağa bir sola çarpıyoruz kendimizi. Bazen çok ağır geliyor bu hisler... Kaybedişler...

Kendimizi kaybetmeyelim. Bu olumsuz düşünceleri kaybedelim. Çünkü hiç bir şey zannettiğimiz gibi değil... Herkes zaman zaman birbirinden uzaklaşmak kafasını dinlemek ister. Nedeni olsun ya da olmasın anlayış göstermeliyiz. Alıştığımız hallerin biraz dışına çıkınca hemen ipleri koparmayalım , tavır almayalım yeter ki...

Biz daha ileri görüşlü olalım ve en büyük yaraların ilacı zamandır diyelim. Zamanın nasıl aktığına bakmadan, o anların kıymetini bilelim.

T.GEZİCİ
www.bilincalti.com