Kimin eskisi, kimin eksisi?

- Ne oluyor içine kelebek mi kaçtı senin?
- E, ne var bunda ayıp mı başka birini beğenmek?
- Ama ne çabuk unuttun sevdiğin adamı?
- Kimseyi unutmadım, sadece başka biri dikkatimi çekti o kadar, ne var bunda? Biraz heyecanı çok mu gördün?
- Yok, görmedim, sadece şaşırdım…
- Bence de şaşırdın!
- Ama başkasından yeni ayrılmış adam, başkasının eskisi yani…
- Eski ama hala değerliyse “vintage” özelliği var demektir, e bilirsin ben eski severim. Değerini bilememişlerse, belki ben bilirim.
- Deli!
- He, yani…
- …
- Hem bize bundan sonra ancak dul veya birinin eskisi… Yani yaş itibarı ile adam beceriksiz değilse illa birinin eskisidir.
- Deli dediiiiim…
- Evet demiştin…
- …
- O kadın kaybetmiş ben bulurum, benim artım onun eksisi.

Kim kiminle konuşmuş bunu? Şimdiye kadar beni benden daha acımasız kimse yargılamadığı için kendi kendime. İtirazı olan? Olmamalı bence. Amanın da yeni biri mi var diye soran? Ser veririm, sır vermem bence. E, niye yazdın diye soran? Kendi b.kunla kavga etmek komik de ondan.

***

İlişkiler bu düzen üzerine kurulu değil mi? İlkokul yıllarında en saf halinle sevdiğin sınıf arkadaşından başka kim daha “eski”? Hiçbiri. En güzeli de, en anlamlı eskisi de o işte. Geliştikçe üzerine gelen her sevgili velhasıl onun bunun eskisi.

Yeni gelene küselim mi başkasının eskisi diye? Bizi kim eskitti peki bu arada, illa hesabı sorulmalı mı bize? Hayata güzel geçmiş bir “dün” daha ekleyip, eskitmek güzel değil mi sizce de?

Birini gözün kapalı sevip, ilk ayrılıkla kalp acısını tecrübe etmeden, düşünceleri ve bedeni terbiye etmeden, önce kendini ve de diğerini eskitmeden doğrusunu bulmak mümkün değil belki de.

Kimileri şanslı oluyor, ilk bulduğunu eskitiyor bir ömür. Kimileri eskitme deneyimine mahkûm birkaç kez sevmek zorunda kalıyor. Bir çeşit eskici olup, sandığını aşk anıları ile dolduruyor. Kimileri işi yüzsüzlüğe vuruyor, ne kadar eskitirse yanına kar sayıyor. Aslında duygusuzca yaşadığını fark edemiyor.

Birileri diğerini kaybetmeden ne istediğini bilmiyor, bir şeylerin değerini ancak kaybettikçe anlıyor. Kişi eskidikçe, eskittikçe olgunlaşıyor. Yaşam boyunca birilerinin kaybı diğerinin kazancı oluyor. Birilerinin eksisi, diğerinin artısı oluyor. Birilerinin eskisi ise diğerinin yenisi oluyor. Bir şeyler bitmeden yeni başlangıçlar yapılamıyor. Aşk aramızda ancak bu şekilde devir daim oluyor.