Kırkından sonra azanı teneşir paklar

“ Kırkından sonra azanı teneşir paklar” derler. Az önce internette dolanırken Nükhet Duru’ nun Neco ve kırkından, ellisinden, altmışından sonra azanlar için yazdığı şarkıyı okudum. Aynı zamanda kendi üzerine de alınsa çok iyi eder diyorum eğer buna azmak denilirse.

Kırkından sonra hayat yok mudur? Kırk yaş ve üzerine ihtiyaç yok mu, onların ihtiyaçları yok mu? Hisleri, duyguları yok mudur?

Beklide bu yaştan sonra asıl duygular harekete geçer. Gençlik hoplaya zıplaya, ne olduğunu anlayamadan, bir dolu hata yada yaşam koşullarının getirdiği olumsuzluklarla geçtikten sonra ileri ki yaşlarda daha bir güzel yaşanıyordur duygu yoğunluğu kim bilir…

Bir çok şeyin farkına varılır beklide, kıymet bilinir, değer verilir, sorumluluklarının bilincine varmışsındır çoktan ya, artık yaşamak zamanıdır. Sevmek, sevilmek, mutlu, huzurlu olmak zamanıdır…

İşte o şarkı;

Hovarda moruksun

Aklın fingir fişte

Sen ne kart horozsun

Gözün çöplükte

Saçlarında aklar

Zampik zampik laflar

Altmışından sonra azanı

Bilmem ki ne paklar?

Yazmış olmak için yazılmış saçma sapan şarkı demeye bin şahit lazım olan bu sözler bana çok iğrenç ve aşağılayıcı geldi. Her şey zamparalık olsun diye yapılmaz hele bir yaştan sonra insanın hayat arkadaşına ihtiyacı vardır. Onu anlayacak, huzur verecek biri olsun ister.

Ben Neco’nun yerinde olsam direk dava açardım. Neco karısından boşanacak olabilir. Karı-koca arasında olup biteni kimse bilemez ve karışmak da bize düşmez. Ama karısından boşanıp genç sevgili bulmuş vay kart horoz da hiç denmez. Bilemeyiz özel hayatlarda neler yaşanır.

Hayat bize verilmişse eğer yaşamak için. Hiçbir anını kaçırmamak gerekir. Hayat dediğimiz bir an gibi yarın sağ çıkabilecek miyiz bilinmez…

Kim ne derse desin kapayın kulaklarınızı dışarıya, içinizdeki sesi dinleyin. Emin olun o size gerekenleri söyleyecektir…