Kıskançlık

İnsanda iki temel duygu vardır. Bunlar sevgi ve korkudur. Bu iki duygu aynı zamanda yaşamdaki motivasyonumuzun da temelidir. Bir işi ya korktuğumuzdan ya da sevdiğimizden dolayı yaparız.

Başka terminolojilerde; havuç ve sopa, acı ve zevk veya cennet ve cehennem olarak da adlandırılır. Hepsinin temeli aynıdır; uzaklaştırma ve yakınlaştırma. Acıdan kaçmak veya zevke ulaşmak anlamındadır. Bazıları motivasyonunu acıdan kaçmak olarak sağlarken, bazıları da zevke ulaşmak olarak sağlar.

Zayıflama ile ilgili örneklersek; bir kısım insan şişman olmaktan korktuğu için zayıf olmak isterken, diğer bir kısım ise ince olmanın güzelliğinden etkilenerek zayıflamak ister.

Bütün hayatımızı yönlendiren bu iki duygudur.

Sevgi; insanı genişleten, yücelten ve huzurla dolduran bir duygu iken, korku; insanı boğan, daraltan ve sıkan bir duygudur. Bir işi sevgi ile mi, yoksa korku ile mi yaptığımızı anlamanın yolu ise; hissettiğimiz ferahlama ya da daralma hisleridir.

Seven insan kıskanır denilse de, ben tam aksini düşünüyorum. Kıskançlık insanı boğan, daraltan ve kötü hissettiren bir duygu olduğu için temeli sevgi olamaz. Kıskançlığın altında yatan duygu korkudur. Kaybetme korkusu.

İnsana kendisini kötü hissettiren her duygunun temeli korkudur

Kaybetme korkusunun sebebi ise; çoğunlukla değersizlik ve özgüven eksikliğidir. Kişi kendisine güvenmiyorsa eğer, karşıdaki kişiyi kaybetme korkusu yaşar. Bu korku ile başa çıkamadığı ve altında yatan gerçek sebepleri göremediği için, bu duygusunu kıskançlık olarak sevgiye ve sevdiği kişilere yansıtır.

Sevgi ve korku aynı anda olamazlar. Karanlık ve aydınlık gibidir. Sevgi geldiği zaman korku kaybolur. Korku varken de sevgi yoktur zaten.

Kıskançlık; insanın doğasında olan ve her duygu gibi kontrollü kullanıldığında yararlı olabilecek bir duygudur. Sadece ikili ilişkilerde değil, hayatın her alanında bu duygu hissedilebilir. Başkasının başarısını kıskandığı için azmedip çok daha başarılı olan insanlar vardır. Böyle durumlarda kıskançlık, iyi bir motivasyon aracı olarak kullanılabilir.

Duygular bizi değil, biz duyguları kontrol edip yönlendirebildiğimiz zaman, her duygu yararlıdır.