Komşuculuk

Üst kat komşumuzun minik ve çok akıllı kızı yanıma geliyor.''Hadi gel Ebru abla komşuculuk oynayalım ''diyor.Elimdeki kitabı bırakıp gözlerine bakıyorum, pırıl pırıl...''Peki oynayalım, sen anlat bakalım ''diyorum.Güya ev onun eviymiş ve ben ona misafirliğe gitmişim."Hoşgeldin komşu nasılsın" diyor. Arkasında da "birşey içer misin?" diye soruyor. "Yok teşekkür ederim, içmeyeyim." diyorum. Israr ediyor ben de ısrarla "hayır" diyorum. Gözlerime bakıyor uzun uzun. Bir yerde yanlış yaptım fakat nerede bilmiyorum. Anlamaya çalışıyorum.

-Öyle demeyeceksin
-Peki ne diyeceğim?
-Yok içmeyeyeceğim de, sonra ben tekrar sorunca, tamam bir çay içeyim de...
-Annenler öyle mi yapıyorlar diyorum, başını sallıyor.

Dediklerini yapıyorum neşe içinde kendine göre el hareketleriyle bana çay hazırlıyor. O kadar iyi bir gözlemci ki, hayret ediyorum. Herkesten bir şeyler toplayıp, kendi süzgecinde süzüp, hareketlerini ona göre yönlendiriyor. Tıpkı diğer çocuklar gibi.

Yine minik bir erkek çocuğu, saçlar jöleli, çizgi film kahramanlarıyla süslü bir beyaz gömlek var üzerinde. Kot pantolunun dışına çıkarmış ve kolları dirseklerine kadar katlanmış. Bana birşey soracak, sağ elini yukarı kaldırarak, tek kaşını devirmiş ve sesleniyor; ''heeeyyy doktooorrr'' R'ler bastırarak ve tıslayarak çıkıyor ağzından. Örnek aldığı erkek modeli açık ve net gözüküyor.

Yine babasının boynuna sarılmış kız çocuğuna saatlerce dil döküyoruz. Fakat hiç dinlemiyor ve babasının koynundan çıkmıyor. Bir ara uzanıyorum babasının kucağından almak için, öyle bir bakış atıyor ki bana, ileride onun olanı almaya çalışan yandı demektir.

Çevreyle bütünleşip, yoğruluyorlar... Gün gelince binlerce minik, süzgeçlerinden geçirdiklerini karakter olarak önümüze seriyorlar. Her hareketi , her mimiği büyük bir özenle izliyorlar. Kendilerine bir rol model seçip, bütün özelliklerini ayırdıktan sonra başka bir modele yöneliyorlar. Konuşacağımız her kelime onlar için çok önemli.Her davranış, her hareket, konuşmamız, gülmemiz...

Hayatı sevmeleri ve mutlu olmayı becerebilmeleri için, doğru modelleri seçmeleri gerekiyor. Bizlerin de sırf çocuklarımız için doğru olmamız gerekmiyor mu?