Köylerimiz çok dağınık

Yaklaşık  35 bin köy bulunan ülkemizde  20 Milyonun üzerinde köylümüz yaşamaktadır.

Bu köylerimizin bir kısmı şehir merkezlerine yakın olmakla beraber büyük bir kısmı şehirlerden kilometrelerce uzaktadır. Hatta, bırakın şehirlere olan uzaklığını, şehirler arası yollara uzaktırlar.

Otobüsle seyahat ettiğimde kuş uçmaz kervan geçmez mevkilerde köylü vatandaşlarımızın otobüsten inip yayan olarak dağlara tepelere doğru yol aldıklarını gördüm yüzlerce defa. Acaba nereye gidiyorlar diye arkalarından bakardım hüzünle. Zira ne yol var, ne iz var, ne de uzak da olsa,  görünen bir yerleşim yeri.Çoluk ,çocuk, ihtiyar yollara düşerler. Sırtlarında yükleri.

Televizyonda seyrettiğim köy ve köylü manzaraları bir başka acıtır içimi.

Doğum sancısı çeken bir köylü kadınımızın, karlı dağlar ardından, kızaklarla kilometrelerce uzaklıktaki şehir merkezindeki hastaneye yetiştirilme sahnesini, televizyonlarda izlediğimde insanlığımdan utandığım olmuştur.

Özellikle her kış, karlı dağlara ardında mahsur kalan köylerimizden, haber bültenlerinde söz edildiğinde şaşkınlığım bin kere artmaktadır.

Bütün bunları neden yazıyorum.

Merak ediyorum. Neden bu köylerimiz bu kadar dağınık olarak dağ tepe ardında kurulmuştur.?

Kırk elli hanelik ,zannedersem, yüzlerce-binlerce  köyümüz var. Bunlara devlet nasıl hizmet götürür.? Bu da çok önemlidir.

Bu son derece dağınık köyleri bir araya getirmek çok mu zordur?

Köylülerimiz mi istemez?

Tarım rekoltemiz mi düşer?

Sosyalist bir politika olarak mı görünür bu uygulama?

Bilemiyorum.

Bildiğim tek şey, köylülerimiz daha medeni imkanlara, hastahanelere, okullara, elektriğe, suya, doğalgaza kavuşurlar. Devletimiz üzerindeki mali yükümlülükler de çok önemli miktarda azalır.

Bilmem haksız mıyım?