KÖYLÜ KARDEŞİM

Cumhuriyetimizin kurucusu 

Gazi M.Kemal  Atatürk  bir sözünde  şöyle der: 

Türk milletinin efendisi köylüdür.

Bunu bilene ve duyana selam olsun.

Ben de bir köylü çocuğuyum. onlarla büyüdüm ve onlarla yaşadım. 

Öğretmen olarak  görev  yaptığı  köylerde hep onlara saygı duydum ve

onlarla   ilgilendim, onlarla ağladım ve onlarla güldüm... 

Dilekçelerini yazdım,    Asker ocağından gelen  mektuplarını  okudum.

Dügünlerine  katıldım ve düğünlerinde   haley çektim.

Gençlerine candan  sağdıc oldum.

Kimine baba, amca,  kimine kardeş oldum.

Küskünleri hep barıştırdım.

Her zaman onlarla birlikte oldum.    

Aşağıdaki şiiri bu duygularla yazdım.  

Çileğe alışık çalışmada tek

Her zaman çalışır Köylü kardeşim

Tarlada, harmanda olur gözü pek

Bir güzel alışır Yörük kardeşim

Yayladan yalaya göçenlerdeniz

Ova, dağ, bayır geçenlerdeniz

Dere, ırmak pınar içenlerdeniz

Bir güzel bakışır Köylü kardeşim

Koyun güder, tarla sürer bel vurur

Yüzü güleç harmanına yel vurur

Konar, göçer Yaradan’a el durur

Ne çabuk barışır Köylü kardeşim

Vergi verir, asker olur vatana

Saygı durur topraktaki yatana

İçten bağlı ulu Önder Ata’na

El ele yarışır Köylü kardeşim

Hürmetkârdır misafiri çok sever

Horoz keser, hindi keser, koç keser

Sevimlidir tatlı tatlı gülümser

Toprağa yapışır Köylü kardeşim

Pamuk eker, tütün eker gül eker

Arpa biçer, buğday biçer, ter döker

Kumaş giyer, ipek giyer, şal giyer

Ne güzel yakışır Köylü kardeşim

Hey Ozanım sen de gerçek köylüsün

Çayda çıra, sarı zeybek gülüsün

Çal kavalı koyun, kuzu yürüsün

Huzura kavuşur Köylü  kardeşim

 Abdülkadir GÜLER /  Eylül Sonrası  Şiirler - Söke Cumhuriyet Matbaası  2016  

    -------------------------------------------------------------------------

AbdülkadirGülen  

22 .7.2022-  SÖKE