Kutu kutu pense

İnsanların kutu açarak para kazandığı programla bir izleyici olarak çok geç tanıştım. Programı ilk izlediğimde yarışmacıların bir birlerine karşı duydukları derin ilgi ve sevgi dikkatimi çekti. Hani vardı ya mahalle dizilerindeki "Hepimiz birimiz için, birimiz hepimiz için" mantığı onun yüz mislini düşünün, yarışmacıların birbirleri için sevinç çığlıkları atmaları, sarılmaları görülmeye değer gerçekten, hızlı blog yazarı olarak bende oturup düşündüm; yahu dedim arkadaş üçüncü sayfa haberlerinde birbirlerinin gırtlağını sıkan bu toplum nasıl oluyor da bir yarışmada tabir-i caizse birbirleri için ölüyör? Birden beynimde ışıklar yanmaya başladı; "Para tabii ya" diye hamamdan fırladım ve "Buldum buldum" diye bağırmaya başladım ( Buluş kısmı doğrudur fakat henüz bu hamamdan çıkış olmamıştır.)
şaka bir yana "Ey para sen nelere kadirsin" derim hep bu yarışmayı izlerken.

Hele bir de yarışmacıların "Kutunda ne hissediyorsun?" diye sormaları vardır ki kutular bile artık dile gelip "Be canım kardeşim, ne hissedecek, biz bile bu tahta halimizle içimizde ne olduğunu bilmiyoruz." diyecekler. Bir de efendim kutu uzmanları var, bunlar kutuların geçmişini tahlil ediyorlar "Eeee, bu kutuda genelde kırmızı çıkıyor, gene krmızı çıkma oranı şu, şu, şu" diyo koyuyor ortaya bilimsel gerçeğini. Yani sanırsan bu arkadaş Ekonominin başına getirilse teğet diye bir şeyden artık bahsetmiyeceğiz. Neyse yemek yarışmalarından iyidir hiç olmazsa, arada bazı garibanlar iyi para alıyor seviniyoruz. Saygılarımla...

Diğer Blog yazılarım için