Marmaris' i, tavşan kızlar bastı

Marmaris’ te sabahsız gecelerin içindeyiz. Bütün gözler, yıldızlı semaya çevrili. O şarkıdaki gibi. Gün doğmasın isteniyor . Sürsün bu gece, sabaha kadar deniyor. Marmaris akşam kararınca perde perde, ancak saat 24 den sonra fıkırdamaya başlıyor. Barlar sokağı, her turistik yerde var. Marmaris’te, koca koca evler, avlusu ile bar haline getirilmiş. Hepsi de, Nazilli, testileri gibi sıralanmışlar.

Bir ışık bir aydınlık, bir müzik şöleni içinde mahmurlaşan gözler, yine de dimdik tutuyor bedenlerini. Biralar su gibi akıyor masalardan. Her gece gurup gurup Rus kızları sürüp sürüştürüyor, takıp takıştırıyor, ver elini, ‘ Barlar sokağı.’

Kızlar her gece değişik erkeklerle çıkıyorlar. Bir giydiğini, bir daha giymiyorlar. Aynı erkekle, bir daha çıkmıyorlar. Hep ‘Bir’ leri ve de hep ‘’İlk’ leri yaşıyorlar. Her gece kıyafetleri değişik. Takıp takıyor, sürüp sürüştürüyor. Bir giydiğini, bir daha giymiyorlar. Barlar sokağına öbek öbek, acele acele geliyorlar. Gözler fıldır fıldır. Sahnede bir an önce yerlerini kaptırmadan almak istiyorlar. Barlar bir ışık seli halinde bunları barındırırken, romantizm damla damla bir yağmur tanesi yalnızlığı ile birikiyor önlerindeki masalarda.

Bir tavşan kıza rastladık barda. Eline bir tavşan geçirmiş. Ağlayarak seviyor tavşanı. Tavşan onun canı imiş. Zira Almanya’da da mesleği ‘Tavşan kız’ mış. İnsanın tavşan olası geliyor. Tavşanla bu ne muhabbet yahu! Her yerde var bu 'Tavşan Kız'' lar. Adeta Marmaris'i tavşan kızlar bastı. Söz birliği etmişler, hepsi Marmaris'e gelmişler sanki.

Bar bankoların üzerine hızını alamayıp da çıkanlar mı ararsınız. Bazı bazı ateşe de veriyorlar barın üzerini. Çılgınlık paçalardan akıyor.

Korsanlar ayrı bir sınıf halinde barın bir köşesine tünemiş. Kızlarla korsancılık oynuyorlar.

Bir köşede de bir gurup kızlar sadece bira içip etrafı kolaçan ediyorlar. Rüyadalar sanki. Kaşlar çatık. Erkekler taifesi buralara alabanda yapamıyor. Deniz dalgalı bu taraflarda. O ağızlara kayık yanaşmıyor.

Barlar sokağının ünlüsü ‘Yeşil Bar, bir Hollivoud film galasını andırıyor. Yerde bir kırmızı halısı eksik. Herkeste bir burun kalkıklığı var. Gecenin sihirli ışığı, onları olduklarından güzel gösteriyor. Barın sahibi, Bülent Bey, Mamaris’e ilk tavşan kızları getirmişti.Yıllar önce. İçmeler’deki Joy’da, barın içinde, Almanya’dan gelen kızlar hizmet veriyordu. Kızlar ne tarafta ise, müşteriler o tarafa kalkıp yığılmalar yapıyordu. Bar devriliyor sanırdınız yalpa yapa yapa. Marmaris ilk defa hakiki tavşan kız görmüştü de biz de bunu yazmış, resimlemiştik Güneş Gazetesinde. Birinci sayfa 4 sütun üzerine tavşan kızları koymuşlardı. O eski Güneşti o. Şimdiki değil. Güneri Civaoğlu, Genel yayın Müdürümüzdü.’ Tavşan kızlar yüzünden Marmaris’teki bar az daha devriliyordu’ diye çıkmıştı yazı.

Sahi, Marmaris’te tavşan kızlar niye yok? Bakarsınız ileride böyle bir kulüp açılıverir. Bülent Beyin kulakları çınlasın. Niye bir daha denemiyor? Barın bulunduğu bahçe, göçer mi diye düşünüyor yoksa?!

Barlar sokağının etrafı evlerle çevrili. Gece yarısı müzik kesiliyor, kısık olarak devam ediyor ama. İnsanlara ninni geliyordur etraftan.

Marmaris’te hiç müzik yok. Sanki, ölü toprağı serpili. Yani canlı yayın da yok. Her yer bu yüzden dökülüyor. Aktivite gerek. Ama nerde? Bir defasında piyanist çalarken, zabıta başına dikilip de piyaniste: ‘Canlı yayın yasak. Piyanonun fişini çek’ diye kükremişti. Ne kadar gülmüştük. Belediye Başkanını ‘Turizm cahili ilan etmiştik. Adam emekli şimdi, ama bizle küs hala. Basında bir deyim vardır: ‘Biz hancı, onlar yolcu!’

Hepsi bu ka!

RESİMLER: Tavşanlı kız, tavşanıyle avundu bütün gece. Esasında kendisi de bir tavşan kızdı. Korsanlar kızlarla korsancılık oynadılar. Geceyi sessiz ve derinden izleyen Yeşil Ev’in müdavimleri, havayı kokluyorlardı. Marmaris’te barcılar, gecenin bitmesini hiç istemediler…