Mehmetciğin gidişi

Gidiyor gibiyim sanki, bir yanım kalır gibi,

Hafifliyor vücudum tıpkı uçuyor gibi.

Bakıyor gibiyim ama, gözlerimde bir perde,

Aldığım nefes bile, taş gibi yüreğimde.

Hatırlıyor gibiyim, bir ateş düştü birden,

Şimşek düştü içime, yıkıldım ben aniden.

Hatırlamıyor gibi, çekip, gidiyor muyum? 

Umudumu, yuvamı, yavrumu ve dostumu.

Siliniyor çizgiler, izler, anılar bile, 

Hızlı hızlı geçiyor, tüm bendeki bilgiler.      

Beyaz bulutlar kaplı, etrafta üşüyorum.

Barutun kokusunu, keskince duyuyorum.

Başımdaki askerler, sanki bana ağlıyor,

Etrafımda kan revan, yola çıktım an ve an.

Uzaktan gelen sesle, irkiliyorum bir an,

Çocuğum sesleniyor, 'Baba dur, gitme!' diyor.

Oğlum ben çoktan gittim, gönüllü çıktım yola.

Beni iyi hatırla, anlat çocuklarına.

Bu benim törenim mi, sanki yaşanmış gibi,

Etrafım bayrak dolu, beni uğurlar gibi.

Bir de karım duruyor, 'Mehmet burada.' diyor.

Mehmet'ler bitmeyecek, 'Vatan sağolsun.' diyor. 

d.o