Melankoli

Ve sen gittin benden. Bu gün daha da iyi farkettim gittiğini. Uzun yürüyüşlerde düşünmekten kendimi alamadığım seni, bu günkü 6 kilometremde düşünmek istemedim. Büyük gelişme...

Sana ait anıları bir bir kaldırıyorum etraftan. Dağılan eşyalarını topluyorum, beynimin muhtelif yerlerinden. Saatini, kareli gömleğini, kotunu. Artık es geçiyorum sevdiğin şarkıları, seni hatırlatmasın diye. Zeytin gözlerinden dinlediğim ve bile bile lades dediğim yalanlarını, bir bir tutuklayıp atıyorum kilitli kapılar ardına. Bilirim sevmezsin melankoliyi ve belkide sen sevmediğin için melankoliğim bu gün ölesiye. İhmal etme dediğin ilaçlarımı içmiyorum bir kaç gündür. Dibe doğru mu gidiyorum, yoksa ayaklarım değdi balçığa ve su yüzeyine mi çıkıyorum nefes almak için. Neredeyim kestiremiyorum. En kötüsü dolanıp durmaktır ya aralarda... Gün bu gündür, ya batmalı ya çıkmalı... Ya olmalı ya ölmeli...