Midnigt in Paris - Woddy Allen

Gil, bu kitap yazılacak!

Yazdım. Yazmaya devam ediyorum. Kendimde kalmalıyım. Oraya gitmeliyim. Oraya girmeli. Onları yaşamalıyım. Ben oraya aitim, onlardanım. Nişanlım güzel. Ama benim hayallerim daha güzel. Ben Paris'i yaşamak istiyorum. Ben Paris olacağım!

Paris'te gece yarısı; işte onların arasındayım. Gerçek benim. Ağzım açık dolaşıyorum dünyalarında. Dünyalar benim. Yüreğim kıpır kıpır. Yazarlarım ve onların kadınları ve ben; biz olduk!

Paris, yağmurunu bekliyorum.

Paris, yağmurla büyülü güzelliğinin zevkini.....O benimle ıslanmadı, kaçtı. Sen benimle ıslandın, aşkla yürüdün benimle; Paris'te kalıyorum!

Romanım bitti.

Romanımı Paris gecelerinde yaşadım. Yalnız. Yalnız o benimle dönmedi, dönemedi. Dönseydi....O zaman sen bende olmazdın! Sen bende olmalıydın. Oldun.

Yağmurla hayat daha güzel ve gerçek.

Yağmur dolu dünyalar....

Öncesinde ve sonrasında yağmur vardı İstanbul'da; ama benzemiyordu Gil sizinkine. Allen, buralara gelsen, gelsen de yağmurlu şehrimizde bizi tarih tarih şenlendirsen.

 1. Not: Yazdın da ne oldu Gil, gittin, gördün, yaşadın da ne oldu, Paris oldun, olup kaldın da Paris'te ne oldu Gil, yeni baştan yaz, çabuk yaz!

2. Not:

Paris!....

Aklıma, yüreğime

düşen her şeyiyle Paris!...

Yağmur, dolu dolu

yağıyorsun Paris,

aşk aşk,

kaçmıyorum,

kaçmam Paris!

Gel, daha daha sen ol

ve gel Paris; romanlarınla,

şiirlerinle, filmlerinle, resimlerinle....

Paris: İs-tan-bul!

Ş.Y.