Mucur ' da Köme Şenlikleri

Bahar ayının ilk günlerinde , Mucur insanı bağ-bahçe, tarla işlerine başlamak üzere basar ayağını yarı tavlı tarım toprağına. Meyve ağaçlarının budanması, gübrelenmesi, diplerinin açılıp sulanması... Üzüm bağlarında budama, göze açma... Bostan yerlerinin bellenmesi, sırt çekme, karık yapma, gübrelenmesi ve fidelerin tohumların ekim-dikim işleri... Kavak, söğüt, karaağaç ve diğer meyvesiz ağaçların budanması ve bakımı ile ilaçlanması... Bunun hepside bu günlerde başlar ve sürdürülür... Mayıs ayı gelmiş, havalar ısınmış, toprak kabarmış Börtü böcek dışarıda, göçmen kuşlar havada , koyun kuzu, serçe, karga, keleni, fare, kurbağa, tosbağa...Hepsi de doğada kendilerine ayrılan alanda özgürce yaşamanın tadını çıkarp keyfini çatmaktalar... İnsanlar durur mu ... Bu güzellikler , bu coşkular, bu ahenk ve uyum armonisine katılıp birlikte yaşamanın hazzını paylaşırlar doğa ile... 6 Mayıs günü HIDIRELLEZ (Hızır- İlyas ) günüdür. Bu günden itibaren başlar KÖME ŞENLİKLERİ MUCUR' umuz da

.Bir gün önceden evlerde hazırlıklar başlar Hıdırellez Kutlaması için. Börekler yapılır, tavuk kesilp , pişirilerek hazırlanır, dolma, yaprak sarma, mantı, güveç ve et tavası bu hazırlıkların ana menüsüdür. Kuru yemiş (çerez) meyve, gazoz ve soğuk içecekler ile rakı, şarap, bira gibi alkollü içkiler hazırlayanlar da olur. Piknik alanına serilip oturulacak kilim, palas, yaygı ve minder de unutulmaz bu hazırlıklar arasında. Salıncak kurmak için ip-urgan-İçilecek çay -kahve takımları ile gerekli kap-kacak, temizlik malzemesi maddeleri, radyo, pikap, fotoğraf makinası, müzik enstürümanlarndan; bağlama, tef, cümbüş, darbukayı da unutmazlar... Aile sabahın erken saatinde tüm Köme / Hıdırellez hazzırlıkların tamamlamış, evin kapısını kitleyerek bağının, bahçesinin, Mucur Çayırı ' nın yoluna çıkmıştır. Aile, komşularla, arkadaş, eş- dostlarını da toplayarak birlikte , ya da ayrı olarak bu günü eğlenerek, coşarak, koşarak, atlayıp zıplayarak, yiyip içerek, çalıp oynayarak geçirirler. Bağ bahçe aralarında yakılan ateşin dumanı ve ocaklarda pişirilen et ve yemeklerin kokusu, kurulan içki sofralarında içilen rakının anoson kokusu çevreye yayılr... Ta ki güneş batımına dek sürer Mucur Bağlarındaki, Mucur Çayır alanındaki bu coşku ve eğlence. Artık toplanıp, çevre temizliğ yapılıp, toparlanıp getirilen araç ve gereçlerin sayım ve kontrolü yapılmasından sonra evlere dönmenin zamanı da gelmiş olur. Akşam ailenin tüm bireyleri tatlı ve mutlu bir yorgunluğun bedensel rehaveti içinde yatmaya giderlerler... Sonraki günler, bu günün heyecanlı anlatımıyla hatıralara not edilir

. GELİNKIZI HIDIRELLEZE ÇIKARMAK :

O evin oğlu nişanlı ise, kız evinin oluru ile gelinkız hıdırellez eğlencesine götürülür. Oğlan tarafı kendi akrabalarına, arkadaş ve dostlarına davet yollayarak, onları gelinkız hıdırellezlne davet ederler. Kız tarafı da kendi ailesi ile çok yakınlarından birkaç kişiyi davet eder. O günü için yenilip içilecekler ve diğer gerekli araç ve gereçlerin hazırlığı oğlan evi tarafından yapılır. Önceden belirlenen bağ-bahçe ya da çayır alanına gidilmek üzere toplanılır ve erkence yola çıkılır. Burada da yukarıda anlatılan durumlar yaşanır. Farklı olarak da: Gelinkıza o günün anısı olarak oğlan tarafından uygun hediyeler verilir, altın, bilezik , kolye gibi takılar takılır. Bütün gözler gelinkız ve nişanlısının üstünde olacağından, bunlar önceden mavi boncuk ve nazarlık takılmış olması gerek. Değilse, orada bulunan bir fasi-kul fesadın nazarı dağebilir. Maazallah !!! Köme günü olarak tesbit edilmiş olan PAZAR günü, sabahtan ikindi vaktine kadar kendi bağ-bahçesinde yiyip-içen, eğlenip coşan insanlar Çayır alanına duğru gezintiye çıkarlar. Çayır yolunun iki yanı söğütlük ve kavaklık, kenarından akan öz ün soğuk ve temiz suyunun verdiği serinlik ve gölgelik olan Çayır yolu yürüyüş, oltalama, laflama, çaktırmadan kızları izleme, kendine ileride eş olacak kızı, kız ise oğlanı bulma, görme, uzaktan tanıma olanağı bulurlar. Bulunmaz bir zaman dilimi verir Kömede Mucur ikindileri insanlara. İleriki yıllarda "eşimi kömede seçtim" diyen insanları tanıyacaksınız... Ya da " ben o kızı kömede gördüm, beğenmedim ve almadım" diyenler de çıkacaktır karşınıza. KÖME olayının merkezi BÜYÜK ÇAYIR mevkîdir. Devamında küçük çayır, dolazı, Şatıroğlu yolu, arıcak bağları, Hacımemet Sokağı, yoncalık, Çatmacı, Alibaağ (Ali Bey) Değirmeni Mevkîilere ve OSMAN PINARI yer alır... Bu alanlar da insan kaynar O günlerde. Çocuklar, gençler, yaşlılılar, bebekler... Evliler, sözlü ve nişanlılar, yavuklusu olanlar... Eş-dost, akraba, komşu, arkadaş el ele kol kola , gönül gönüledir birlikte... Köme alanında mısır satıcıları, kâğıt helvacılar , dondurmacı, çekirdekçi, baloncu, oyuncakcı, meyve satıcıları sabahın ilk saatlerinde tezgahlarını açmış olurlar... Satmak için avazı çıktığı kadar bağıran bu satıcıların cırlak ve yırtıcı seslerine bir başka sesler karışır ki, bu seslerde koşup oynaşan, kovalayıp kaçan, istediklerini alamayan çocukların ağlama sesleri, heyecan ve coşkularının sesleridir... OSMAN PINARI ve GUDDÜLÜ (Kurt dölü)pınarları ile çatmacı kaynak suyu Köme günlerinde içilip, kullanılan suların ana kaynaklarıdır. Araba içine hava atarak, korna ve teyp çalarak kalabalığın ortasında ilerleyen gençlere de raslanır bazen. Bu davranışları da hoş karşılanmaz ... Akşam üstleri, çayır top sahasında yapılan futbol karşılaşmaları da ayrı bir heyecan ve keyif verir Kömecilere. Baharda, mayıs ayının ilk haftasında başlayıp her pazar günü yapılan bu KÖME eğlenceleri taa ki, Güz aylarının son günlerine dek sürer. Çocukluğumun ve ilk gençlik yıllarımın yaşantısında KÖME ve HIDIRELLEZ olaylarının unutulmaz anıları ve doyumsuz görüntülerinin derin izleri beynimin kıvrımları arasına saklanmış olup, zaman zaman oradan bana Ceee!! diyere görünüp, görünüp saklanırlar... İyi ki O günleri ve bu olayları yaşamış ve görmüşüm diye kutlarım kendi kendimi ! .....

MUZAFFER YILDIRIM