Müzikal

Önce Eksik bir şey olduğunu fark ettim,

Sonra bazı insanların beni sana sımsıkı sarılı gördüğünü,

Ahmet arifin hasretinden prangalar eskittiğini ve ,

Gözlerinin dokunduğu her mekanın memleketim olduğunu anladım,

Ve Mem'in Zinin aşkı için neleri göze aldığını... 

Ben eyvah bilmezdim eyvahım oldun,

Ben Allah bilmezdim dergahım oldun,

Sonra Yoruldum kapında düşmeye geldim.

Günler geçti bir sandala oturmuşuz seninle ,  geceymiş.

Zaman tutuşmuş mekan yanıyordu.

Biz bir çiçek büyütmüştük sevgilim,

Saksılara sığmayan,

Ne sevmekten korkmak ne ölümden korkmak bize hiç yakışmazdı.

Sonra Seni kaç kere vurdularda sen adımı söylemedin arka mahallede.

Sen benim güzel nazlarıma kurban olurken , 

Ben yaradanın senı ne güzel yaratığını;

Cemalinin güneşe benzeyip, 

Yüzünün ay gibi olduğunu anladım.

Bilsen ne gaybana geceler yaşadım sensiz sevgilim.

O kadar yorulduk ki sevgilim,

Tanıştığımız o ana geri dönsek ve bunca şeyin tekrar yaşanacak olduğunu bilsem,

Yinede bütün acılara nispet edercesine yüzüne bakıp, tüm kalbimle gülümserdim.