Neden ?

İçi acıyordu, canı çok ama çok yanıyordu. Hata yapmıştı, üstelik sadece bir kez değil, bir çok kez! Dönüp dolaşıp aynı hata!!! Pişman mıydı? Evet fazlasıyla pişmandı. Çook acıyordu canı şimdi çok. Haketmiş miydi? Evet haketmişti...

Günler vardı ki, ne yediği yemeğin ne de içtiği suyun tadını alabiliyordu, uyku desen ona keza, bölük pörçük, yetersiz. Koskoca bir yumru vardı içerisinde, boğuluyordu. İç sesiyle sürekli kavga ediyordu, gideceksin, özür dileyeceksin, af dileyeceksin, bak O' nsuz yapamıyorsun işte. Ne zaman öğreneceksin değer verebilmeyi, kıymet bilebilmeyi? Hep gittikten sonra mı güzellikleri anımsıycaksın?

Cesareti yoktu ki, aslında yüzü de yoktu af dilemeye. Bir değil, iki değil kaç olmuştu sahi? Aman be giderse gitsin diyordu bazen , olmazsa olmaz... Ama yüreği? Yüreğine söz geçiremiyordu ki. Haksız olduğunu, hatayı kendisinin yaptığını bilmek daha da eziyordu O' nu. Hele ki sırf kendisi yüzünden sevdiğinin de acı çektiğini bilmek bambaşka eziyordu. Çok canı yanıyordu şimdi, çok...

Kendisini işe verdi bir süre, mekan değiştirdi sık sık, seyahatlere çıktı. Kaçtı bir şekilde. Ama o pişmanlık duygusu, çektiği özlem hep yanıbaşındaydı. Tanrı' m ne çok özlemişti! O' nun tokası, O' nun bluzu, O' nun parfümü, O' nun gülüşü... Her yerde O vardı sanki ...

.......Sadece kısa bir özet yaşanmışlıklardan. İnsan ilişkileri öyle garip ki... Severiz, çok severiz ama sevdiklerimizin hakettiği değeri, kıymetlerini çoğunlukla kaybedince anlarız. Neden kırarız sürekli, hadi istemeden kırdık diyelim, özür dilemek, af dilemek, haksızlığımızı kabul etmek neden zor gelir? Hadi kabul de ettik diyelim neden dönüp dolaşıp aynı hatayı tekrar ederiz? Neden yanıbaşımızda, birlikteyken hislerimizi belli etmeyiz? Nedir bunu engelleyen?

Egomuz mu?

Yetiştirilme tarzımız mı?

Gurur mu?

Çevremiz mi?

Kırık kalpler neden bu kadar çok?

Tamirleri imkansız mı ?

Kim ne derse desin sevgi emek isteyen bir şey, fedakarlık isteyen bir şey. Aksatmadan, sürekli... Egomuza rağmen, yetiştirilme tarzımıza rağmen, çevremize rağmen, toplumun çizdiği davranış modellerine rağmen...

Hayat hiç de uzun değil

Kısacık...

Ne zaman, ne şekilde biteceği belli olmayan...