Nen'im olursun benim

Nen’im olursun benim, ben öz’nenim senin,
yeşil bir yapraksın susaklığıma…
İyimser bir tırtıl telaşıyla gövdende
ipekler dokurum çıplak seherlerine… 

Nen’im olursun benim, tarihini yazanınım senin,
rüzgar nasıl döverse kayalarını gurbetinde;
öyle çarpar yangın dilli tükenişim, sevda sözcüklerine.
Özlemenin analitik işlemi siner felsefeme… 

Nen’im olursun benim, vulgar bir tanım bil beni
İncelt dilin maviye çalan yanıyla, yont garabetimi
kentlerine sokulayım, verandanda karanfiller biteyim
sunaklarına yatır, uğruna öleninim senin…