O gözler...

Şahin bakışlar uçurulduğunda gözbebeklerine,

Tek tek kirpiklerini fırlattı her birinin üzerine,

Mızrak niyetine.

Severdi kuşları oysa...

 

Bilemezlerdi ki onlar,

Hep serçe bakışları kondurduğunu o yüreğin,

Pencere kenarlarına..

Üşümesinler diye indirdiğini kepenklerini,

Isıttığını... Isıttığını... Ve beslediğini hatta.

 

Hiç anlayamadılar da zaten,

Yıllarca hangi pırıltıları biriktirdiğini gözbebeklerinde;

Yem niyetine...


Fark edemediler bile..

Susuz kalmasın diye o serçeler,

İçsinler kana kana diye,

Usul usul çiğ damlaları kondurduğunu bazen,

Çim misali kirpiklerine.

Ve bu yüzden hep sevgiyle ağladığını kadının!