Öhhö höö...

Öhhö höö höğğ…

Ne garip öksürme demeyin, aynen böyle, hatta fazlası var da yazarken abartmanın anlamı yok!

Sonundaki “höğğ” de artık öksürmekten nefesin kesilme halleri ki kimseye tavsiye etmem!..

Yaa, böyle işte, dört gündür hastayım, üzerinize afiyet, şimdilik bronşit safhasındayım, umarım iflah olur ve sonraki aşamaları da ziyaret etme durumunda kalmam.

Garip bir ter nöbetleri, ama kilo verdirmiyor, benden söylemesi. Beden bol bol uyumak istiyor, uyku aralarında canı ısrarla su, limonata; nedense bu bende oluyor, meyve suyu falan istiyor. Konuşacak nefes kalmadığından suskun kalmayı yeğliyor ki bazılarının pek hoşuna gidebilir.

Ben aralıksız uyuyorken Erbakan vefat etmiş, Allah rahmet eylesin, cezasını Cumhurbaşkanı Gül affetmişti, inanışımıza göre sorgulanacağız ya, bakalım Allah da Gül ile aynı fikirde mi olacak?

Hoş, sonucunu hiç bilemeyeceğiz elbet… Belki o tarafta tüm gerçekleri çıplağı ile bilebiliriz diye kafamdan geçti lakin öksürük sesim Allah’tan beni kendime getirdi: Pek aceleci gördüm seni! Hı!

Aman canım, bilsem ne olur bilmesem ne olur, öff!

Aslında, mesela, ABD savaş gemilerinin Libya’ya doğru yola çıkmasının altında yatan gerçek nedeni, efendime söyleyeyim, İran’ın Suriye açıklarında bekleyen gemilerinin bir önlem mi yoksa Kaddafi’nin anlamlandırılamaz megalomanlığının bir başka dışa vurumu mu olduğunu bilmek heyecanlandırıyor insanı ya, neyse…

Ben sınırsız uyurken PKK kış uykusundan uyanmış meğer! Gerçeğini bilemediğimiz ama kendi kendilerine almış oldukları deklare edilen ateşkesi de yine kendi kendilerine sonlandırmışlar!

Bak, bir öbür tarafa gitseydim, bunun da aslını astarını öğrenirdim ya… Bak ter bastı. Of, acelem yok, tamam!

Bu beden de fazla şımardı son günlerde, beyni yönetmeye falan kalkıyor da arada bir!

İhmal edilmenin acısını mı çıkartıyor nedir?

PKK şartlarını bildirmiş, seçimleri bekleyeceklerdi ama Ortadoğu’nun karışmasıyla bir ilgisi olmalı ki, riske atmak istemediler. Bilemiyoruz tabii ki, söylenenler ile gerçekler arasındaki ilişkiyi koparalı epey oldu.

Ne garip, hiçbir şeye inanamaz, hiçbir şeye güvenemez hallere düşmek; oysa işte bir nefeslik mesafe!

Ama, biliyor musunuz, en çok da demagoji ustası birinin hesap verme anına şahitlik etmek isterdim!

Yine en dost, en bıkmaz beden uyarıyor: Öhhö hö höğğğ ! Aman, tamam canım, o an orada olmasam da, sonradan öğrenirim… Ayy, vallaha çok merak etmekteyim…

Öhhö höö…

Aman… Merak ediyorum işte, ne yapayım?