Olmuyor işte olamıyor !

Geçen bayramda efkarlıydım... Ve bu gelecek yeni yılda daha da efkarlı olacağım.
Ailede arayacaklarımın listesi gittikçe azalıyor çünkü.

Kimi gözümden gitti... Kimi de yüreğimden.

Son günlerde dargın olduklarıma birileri daha eklendi, daha doğrusu istemesem de bana darılanlar çoğaldı.

''Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar'' ata sözünü doğrularcasına ben de o dokuz köyden kovuldum...

Ne yaptığım belli işte ;menfaatin yanında değil, doğrunun yanında olup isyan bayrağını açmak.

Şimdi bunun mücadelesini verirken bir yandan da üzüntü duyuyorum ki ;bana darılanlar haklı olmadıkları halde neden öyleymiş gibi davranıyorlar !

Mezara mı götüreceğiz malı mülkü ?
Ne olur sanki paylaşımda adil olsak ?
Ana, baba ölünce kardeşlik bozulmasa ne olur?
Ne olur özür dilemesini, affetmesini bilsek ?
Ne olur yapılan iyiliği başa kakmasak ?
Ne olur baba ocağını kavgasız, gürültüsüz tüttürsek ?
Ne olur büyük büyüklüğünü bilse, küçük küçüklüğünü..?
Her şey sevgiyle, saygıyla halledilse... Ne olur ? Bu sorular sorulmasa ne olur !

Olmuyor işte olamıyor !
Gurur hırs yapınca, istekler ne kardeş tanıyor ne hak hukuk...! böyle olunca da iki düşman gibi karşı saflarda savaşıyorsun.Kazansan da kaybediyorsun.

(Yeni yılınız adil olarak sevgi dağıtmanıza vesile olur inşallah!)