Onlar KOCAMAN çocuklar ''Kwan Yin''

Kwan Yin

" Siz okurken bu satırları, melekler de uçuracak bütün kötülükleri taaa sonsuzluktaki yuvalarına"

Düşlerimdeki bilgeyle birlikte belli belirsiz bir yolculuğa çıkmıştık.. Gireni çıkanı belli olmayan bir kapının önüne vardığımız da bir de baktım ki kapı mühim. Çünkü; herkes bu kapıdan girip çıkıyor.. Sonra düşündüm ve dedim ki kapı yerinde duruyor oysa kapıdan gelip geçenler bir yere varıyor..

Yok dedi o bilge, burayı çok iyi düşünmelisin çünkü; burası en mühim!

Kapı mı olmak istersin, yoksa kapıdan gelip geçmek isteyen mi?

Ahh dedim be, keşke buralara kadar varmasaydım da kendi mabedimin önündeki eşikte eşinseydim..

Sakın mızıkçılık yapma dedi bana!

Tam o sırada kulağım kirişte, söyleşecek çocukların sesleri geliyordu sokaktan çünkü hepbirlikte oyunlar oynuyorlardı. Duymalıydınız seslerini, sanki yıldızları gıdıklıyorlardı.

Hiç farkında değiliz ki Rabbim bize gönül gözü göndermiş..
Neden mi?
Çıkalım derinlerden, inelim göklerden de sonsuz evren içinde evren gönüllülere varalım diye!

İşte bu yolculuk esnasında tanıştık Kwan Yin'le, o artık büyümüş KOCAMAN bir kız olmuştu..

Öyle güzel düşledik öyle güzel söyleştik ki ben sordum ''Kwan Yin'' söyledi.. Neyi mi? Nasıl bir çocuk olduğunu.

Her şeyi karıştıran, yaramaz, ilgi odağı olmayı seven ve istemediği şeyleri yapmakta zorlanan ama çok çok neşeli bir çocuktum. Fazlasıyla merhametli ve kolay kandırılan saf bir yanım da vardı. O nedenle sık sık hayal kırıklığına uğradım.

2 - Hiç unutamadığınız bir çocukluk anınız var mıdır?

Bir çok var. 1. misafirliğe gittiğim evlerin yatak odalarını ve ailemin özel eşyalarını karıştırmayı çok severdim. Babamın prezervatiflerine su doldurup balon yaptığımı evde heyecanla gösterdiğimi hatırlıyorum. 2. Bir başka anım da ilkokulda eve ağlayarak gelmiştim. “Kötü çocuklar köpekleri kuyruklarından birbirine yapıştırmışlar babaaaa” diye ağlıyordum. Babam da “köpekler öyle çiftleşiyor kızım, kimse yapıştırmış değil” diye gülmüştü.

3 - İlk okulda öğrendiğiniz ve severek hatırladığınız bir okul şarkısı var mıdır?

Var. Şarkının ismini hatırlayamadım)) Ama şöyle: “Erken yatarım, erken kalkarım. 1 yumurtayı sütle çarparım. Kızarmış ekmek biraz da peynir,aman efendim ne güzel yenir. Sabah olunca, karnım doyunca, çantama kitap, kalem koyunca. İster yaz olsun, ister kara kış, haydi okula tıpış da tıpış. Okulun yolu taşlarla dolu, biraz da yokuş, yap beni bir kuş”.

4 - Çocukluk arkadaşlarınızın arasında ilk aklınıza gelen kimdir?

Büşra Demir

5 - Mahalledeki arkadaşlarınızla hangi oyunu daha severek oynardınız?

Doktorculuk ve atçılık (efendim atçılık, bir büyük lastiğin içine bir dolu çocuk girer, en baştaki koşar (o ben olurdum) ve diğerleri gözlerini kapatır.

6 - Hangi komşunuzu sevgiyle hatırlıyorsunuz ve sizi komşunuzu sevmeye iten sebep neydi?

Arkadaşım Büşra Demir ve ailesi Demir ailesi. Sürekli onlarda yemek yerdim, İlkokuldan itibaren boynunda anahtarı olan yalnız bir çocuktum, annem evde değildi. Her sıkıntımda onlar vardı. Büşra benim yaşıtımdı. Onların hakkını ödeyemem.

7 - Çocukken en çok neyi hayal ederdiniz?

Sihirli güçlere sahip bir büyücü olmayı.

8 - Çocukken en çok sizi neler korkuturdu?

Yalnızlık.

9 - Çocukken okuduğunuz ve etkisinde kaldığınız bir kitap var mıdır?

Alis Harikalar Diyarında. 30 kereden fazla okudum, geçen sene yine yeniden okudum Tomris Uyar’ın çevirisiyle.

10 - Çocukluğunuzda gönül hoşluğuyla yaptığınız bir iyilik hatırlıyor musunuz?

İyilik denebilir mi bilmem. Çünkü yardım etmek doğal olarak yapımda vardı. Her şeyimi ayırt etmeden herkesle paylaşırdım, karşıdan karşıya teyzeleri geçirirdim, para düşürenlere paralarını verirdim. Hastalara, sakatlara yardım ederdim. Bilmem?

11 - Büyüklerinizin size tembihlediği en az üç(3) nasihati saymanızı istesek bunlar neler olabilir?

1- Sabırlı ol.
2- Sıkı can iyidir çabuk çıkmaz) (Ben hep “canım sıkılıyooooor” derdim de...:)
3- Burnunun dikine gitme.

12 - Ailenizin size getirdiği yasaklardan hangisine daha çok tepki verirdiniz? Neden?

Bir şeyi ellememe yasağı. O konulduğunda daha bir cezp ederdi beni. Babamın özel evrakları misal. Bir de tatlıya dayanamazdım. Alerjim vardı, çilek, karpuz, domatese. Daha bi çok yemek isterdim.

13 - Hangi oyuncağınızı özleyerek hatırlıyorsunuz?

Tankımı. Annem almıştı yaş günümde. Yeşil bir tanktı. Hiç bir çocuğun yoktu. Ben çok sevmiştim.

14 - Uçmak mı? yürümek mi? yüzmek mi?

UÇMAAAAAK.

15 - Küresel ısınmayla mücadele için, bizlere örnek olacak ne gibi alışkanlıklarınız var?

1. Bilgisayar ve televizyonumu asla uzun süreli açık bırakmam. Stand by konumunda dahi tutmam, fişini çekerim. Bir ara öğlen tatillerinde işyerinde bilgisayarımı kapatıyordum, ama unutuyorum bu aralar. 2. Cep telefonuyla zaruri ve kısa konuşurum. 3. Evde değilsem, doğalgazı kesinlikle kapatırım. Kombiyi çalıştırmam.

16 - Aile dendiğinde sizin aklınıza ne geliyor?

Kardeşlerim. “Kardeşler Birliği” kurmuştuk 2 ablam ve ben. “Anca beraber, kanca beraber” idi sloganımız.

17 - Ailece bir araya geldiğinizde (sizin ailenize has) geleneksel olarak yapılan (olmazsa olmaz) hangi yemekler olur o an sofranızda?

Börek mutlaka, revani, helva.

18 - Yapmayı ya da yaşamayı isteyip de gerçekleştiremediğiniz içinizde ukde kalan bir şey var mıdır?

Evet, yamaç paraşütü yapmak. Bu yaz yapacağım. Allah kerim.

19 - Hangi mevsimi seversiniz?

Sonbahar.

20 - Elinizde olsa gelecek nesillere faydalı olacak neler yapmak istersiniz?

1. Çocuk Korunması ve sosyal hizmet sistemini ülkemizde en iyi işler hale getirmek. 2. Ağaçlandırmaya yardımcı olmak. Kendi adıma bir orman ya da koru kurmak.

Sevgili Kwan Yin,

Bizimle söyleştiğiniz ve çocukluk anılarınızı paylaştığınız için, size çok teşekkür ederiz efendim..
Evet o artık KOCAMAN bir çocuk, ama bizi yazılarıyla ruhunda barındıran bir çocuk.. Demedi demeyin! Ben ne zaman Kwan Yin'in yazılarını okumaya başlıyorum içimde adeta kanatlanıyorum ve o bilgeyle birlikte san ki pozitif enerji madeninin içinden, zamanlar arası yolculuğa çıkıyoruz....
Yoksa siz benim bu dediklerime inanmıyor musunuz? Ama bu seyehat bedava :)

Kwan Yin Psikoloji / Ruh Sağlığı: http://blog.milliyet.com.tr/Blogger.aspx?UyeNo=889483

''Melekler yüreğinizden öpsün Sevgili Kwan Yin''

Evettt artık bütün dünyanın da bildiği gibi, :) ''Onlar KOCAMAN Çocuklar'' adı altında ''Milliyet Blog'da'' siz dostlarımızın da nazik katılımlarıyla, söyleşiler yaptık.. Biz bu söyleşileri e-posta yoluyla gerçekleştirdik ve sizlerinde bildiği gibi biz bu söyleşileri hazır ettikçe yayınlıyoruz..

Konuyla ilgili blogumuz: http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=76762

Konuyla ilgili ilk blogumuz! http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=52260

Söyleşiye katılan dostlarımızın isimleri:

''Hayatın soruları aynıdır. Çünkü; yanıtları farklıdır. Bizler o farklılıkta saklıyız..''

Söyleşi Yönetmeni: Çingen Sabiş.

kategoriden rastgele blog getir

Toplam blog: : 1989; : 4996
Kayıt tarihi: : 26.10.06

Gazeteci - Yazar (NLP Uzmanı - İlişki ve Yaşam Koçu) Yaşarken dünyayı dolaşmayı, topraktan güneşe..

Sabiha Rana Melekler Yüreğinizden Öpsün

14 Ocak '08

Onlar KOCAMAN çocuklar ''Kwan Yin''

Yazdığım Kategoriler