Oturduğun yerden mutlu olunmuyor...

İlk defa mutlu oldum burada..

Evde boşi boş oturmaktansa istasyona gelmeyi tercih ettim ve nöbetçi ekiple sevke gittim...

4 aydır çıktığım sevklerin en güzeli, en eğlencelisiydi.

Hem onlara yardım edip yüklerini hafiflettim hem de eğlenceli zaman geçirdim..

Ve dedim ki kendi kendime "çabalayınca oluyormuş, oturduğun yerden kahkaha atılmıyormuş."

Şımarıklık mı dersin, alışamama mı dersin ne dersen de..

Bildiğim tek şey galiba artık burda da mutlu olabiliyorum........

Armut pişmiş te ben ağzıma düşmesini beklemişim.

E artık pişen armudu kendim alabiliyorum..

Dünü buranın miladı sayıyorum...