- Kategori
- Şiir
Özgürlük

Bi Bir ateş yakalım,
Yüreğimizde.
Güneş gibi,
Hiç sönmesin.
Küllenmesin koru,
Köz, köz olup yansın.
O, yandıkça yüreğimizde,
İçimize kötülük hiç girmesin.
Bir ateş yakalım,
Yüreğimizde.
Yarsın geceyi,
Söksün şafağı.
Rengini katsın,
Ufuktan doğaya.
İçimize korku,
Kalbimize umutsuzluk hiç vermesin.
Bir ateş yakalım,
Yüreğimizde.
İçimizde kalmasın, karanlık hiç bir yer .
Aydınlansın bütün dünya.
Ulumasın çakallar, aç kurtlar, ...,
Yıkılmasın yuvalar...
Kuşlar gibi, özgür olsun.
Tüm çocuklar...
NOT:: Irak'lı, Filistin'li hatta dünyanın her neresinde kin, nefret, kan ve savaş varsa! Oralarda acı çekip ilaçsız yaşayan, sıcak yuvalarından, aşlarından, ekmeklerinden, sevgiden, oyundan sökülüp alınmış hangi renk ve ırktan olurlarsa olsunlar, tüm çocukların acısını içimde duyup onlarla paylaştığımı duyurmak açısından bu "Özgürlük" şiirimi hepsine armağan ediyorum. Bu kanlı savaşları çıkaranlar utansın diyorum. Tüm savaş mağduru olmuş çocukların hepsinin yaşlı gözlerinden öpüyorum.
Cahit KARAÇ