Özledim

“Özledim seni…

Özlemek, uzağı yakınlaştırmaktır biraz da…”

Özlemek, gam, keder hırkası giymektir belki de üzerine…

Kurumuş dudağında sevgilinin adını bir kez daha anmak, yaralı yüreğinle avunmaya çalışmaktır öylesine…

Çok özledim seni…

Daha ne kadar sürecek bu ayrılık, bu umutsuz bekleyiş? Kaç gece daha sensiz uyuyup, kaç sabaha sensiz uyanacağım? Bilmiyorum. Üzerimde, taşımaktan artık yorulduğum, acı yüklü bulutların bağrından kopup gelmiş yağmurların ıslaklığı var… Çok üşüyorum. Hain yalnızlık benle hesaplaşmasını yaptı çoktan; yine bana kaldın dercesine…

Uzaklarda bir yerlerde, varlığını biliyorum sadece. Ama sadece biliyorum, hepsi bu. Ne acı değil mi? Elimi uzattığımda dokunabilecek miyim sana? Hayır. Peki ya sesin? O da çok uzak bana. Yüzünse gittikçe yabancılaşmakta. Sahi yüzün, yüzün nasıldı yar? Gözlerin, bakışların, yüzünde ki kıvrımlar nasıldı? Acıyla mı bakardın bana bakarken; yoksa sevgiyle mi? Nasıldı, unuttum…

Tıpkı, ellerimi tuttuğunda ellerimin nasıl titrediğini unuttuğum gibi…

Hani bir kez olsun sana sevgimi özgürce haykırabilsem, sesini vücudumun her hücresinde çınlarcasına duyabilsem… Bıkmadan usanmadan seni izlemek hayalde kaldı biliyorum, ama az da olsa seni görebilsem...

Çok mu şey istiyorum yoksa? Hasret, hep bu kadar kalleş ve acımasız mı vuruyor insanı sırtından? Hiç soluk aldırmadan, hiç vuslat yaşatmadan… Gelmelere dolanan gitmeler midir, asıl bağrımızı kavuran?

Özledim seni… Seninle olan her şeyi…

Her anımı benle yaşamanı, paylaşmanı, kızmanı, küsmeni, sevinmeni, ağlamanı, bağırmanı, susmanı, sarılışını… Ve daha bir sürü şey!

Şimdi, soğuk bir sonbahar gününde, parmak uçlarıma kadar işlemişken yokluğunun acısı; ceketimi ilikleyip tüm yanık bağırlı sevdaların önünde saygıyla eğiliyorum… Ve görüyorsun ki, hasret çekmeyi hiç beceremiyorum… Elime yüzüme bulaştı ayrılığın sancısı, ağlamaklıyım yine bu mevsim. Zemheri bana yaramıyor be ciğerim. Zaten ilkbahar nedir görmemiş bu kalbin, her mevsimi sonbahar değil midir?

Özledim seni… Özlemek, uzağı yakınlaştırmakmış biraz da…

Ben hep özlüyorum…

Çok özlüyorum…