Pembesiyle eflatunu ile kozmoslar

Sonbahardayiz. Yapraklarini doken agaclarin rengi tarif edilemeyecek renk cumbusu ile bahceleri ve yasadigimiz yere yakin ormanlardaki agaclari gorulmeye deger hale getiriyor. Sonbahar yaprak dokumu mevsimi olsa da guzellikleri de var.

Sonbahar bitmek uzere kis kapida. Nette okuduguma gore yurtta bu kis zorlu gececekmis. Burada nasil olur bilmiyorum. Pek kar yagmaz buraya. Ama denizden esen soguk ruzgar icimizi urpertir.

Bir gun yagisli bir gun gunesli gunler geciriyoruz burada. Gece ile gunduz arasindaki isi farki epey farkli...

Bugun ogle yemeginde yalnizdim. Biraz yurudum ve yiyecek aldim. Yol ustunde komsularin birinin bahcesinde boyu 2 metreye yaklasan ve hala canliligini koruyan kozmoslari gorunce dayanamadim. O kadar coklar ki aralarina kucuk cocuk girip dolassa gorunmez olur. Her yil hic bir bakim istemeden kendiliklerinden toprak altindan yuz gosterir uzar da uzar boylari ve cicekleri acar.

Onlara ozenip kayinpederim kendi bahcesine de dikti ama hala ayni gorunumde degiller. Bugun hava biraz ruzgarli idi ve kozmoslar nazli nazli dalgalaniyordu.

Icim acildi onlari gorunce. Guzelliklerini sizlerle paylasmak icin bir fotograf ekledim.

Hepinize iyi haftasonlari diliyorum.