Pirinç başlıklı, aynalı, karyolaya sığınıyorum...

Soğuk...

Saatlerdir aralıksız yağmur yağıyor...

Dar sokaklara küf ve toprak kokusu sinmiş...

Yorgun, ahşap evler ayakta durmaktan yorulmuş, başlarını yaslayacak bir omuz arıyor...

Parke taşlar adımlarımla yeni tanışıyor ama her yer o kadar bildik ki!

Köşedeki köhne kitapçıyı da, portakal ağaçlarının olduğu büyük bahçeyi de, gelinliğini giymiş, kirlenmesin diye eteklerini kaldırmış, güneşin takacağı yüz görümlüğünü merak eden badem ağacının kuytusundaki suyu çekilmiş sarnıcı da anımsıyorum...

Sokak lambalarının titrek ışıkları,
Yüreksiz bir kadının,
Narin ellerine dönüşüyor..
Parmak uçları ile omzuma dokunuyor,
Ürperiyorum...

Cumbasında gergef işleyen onlarca genç kızı, aşrı aşrı memleketlere göndermiş, takati tükenmek üzere, saçı sakalı ağarmış yuvanın, saçak altına dizlerimin üzerine çöküp, bir sigara yakıyor, nefesime karışan dumanın, damlaların arasından gökyüzüne yükselmesini izliyorum...

&&&

Sabah olmak üzere, benden önce binlerce elin vurduğu kapıyı yumrukluyorum...

Uykulu, bir adam görünüyor eşikte... <ı>İçinden küfür ediyor...

Dar, çürük tahta merdivenlerin çığlıklarına aldırmadan, düşmemek için tutuna tutuna, üç kat çıkıyor, yüzyıllık bir odada, ıslak paltomu, tenha, yalnız bir gardroba emanet ediyorum...

Duvarda kör, eli bastonlu bir gaz lambası var...

Yayları çoktan emekli olmuş, daha önce kim bilir, kimleri misafir etmiş, pirinç başlıklı, aynalı, karyolaya sığınıyorum...

Yağmur yağmaya devam ediyor, şimşek çakınca yüzyıllık odanın içi gündüz gibi oluyor...

Uyuyorum...

Uyuyamıyorum...

Ellerim bacaklarımın arasında çenelerim birbirine vuruyor, titriyorum...

Uyku ile uyanıklık arasında bir yerlerde, göbeğimin üzerinde, beyaz yavru bir kedi görüyorum, göğsüme, oradan boynuma, derken yüzümü yalıyor...

Çığlık attım mı bilmem ama fırlıyorum!

&&&

Sokak lambalarının titrek ışıkları,
Yüreksiz bir kadının,
Narin ellerine dönüşüyor..
Parmak uçları ile omzuma dokunuyor,
Ürperiyorum...