- Kategori
- Felsefe
Rahat Ol Rahatlasın
Rahat olmayan kimseler yüzünden geriliyoruz ya.
Bir değişik hareket edeyim âlem insan görsün!
Dakik, planlı, iki ayağını bir pabuca sokar, koşa koşa gelir koşa koşa gider, aman araba kaçmasın, annem kızar babam döver…
Ya bu ne ya, bu ne ya!…
Böyle dakik bir arkadaşımın randevusuna yarım saat geç gittim. Yarım saat çünkü bu en aceleci kimselerin bile bekleme süresi, yarım saati geçmesin.
Beni en çok mutlu eden beklediğim kişinin hemen gelmemesidir çünkü orada dururum ama onu beklemem, kendime keyifli bir an yaratırım.
Bir keresinde kafenin garsonu kızla muhabbetimiz o kadar keyifliydi ki gelmesin diye dua ettim.
Ama maalesef geldi…
Devam edelim…
“Geç kalmadım inşallah” dedi.
Yoo niye acele ettin ki?
Dakik insanları sevmiyorum hayat sadece bir şeyleri halletme işimizi bitirme bir yere zamanında yetişme değildir, kişilerin durumuna göre planlanmamış hayat esarettir, biz hayat için mi varız hayat bizim için mi var?
İşi aceleymiş benim de affedersin ç…im acele!
Acelecilik cehalettir. Saatli randevu saatini belirtmek için değil o saatte gelmeniz için konulmuş, yani mahkûmiyet mecburiyet.
Ben de rahat değilim, lütfen karşıma rahat insanlar çıksın; en sevdiğim hayvan kaplumbağa!