Rusya'nın bağımsızlık günü

Rusya 12 Haziran'da bağımsızlık gününü kutladı. Rusya'nın Sovyetler Birliği'nden ayrılması mevcut bir durumun kâğıt üzerinde onaylanmasıdır. Kabul etmesi zordu, ama düzen yürümüyordu. Sovyetler Sosyalist Cumhuriyetler Birliği söylediği ve vaad ettiklerini yerine getiremedi. Bu birliğin başını Rusya'nın çektiğini herkes biliyor. Zamanla birlik Rusya'nın baskısına dönüştü. Macaristan'da Çekoslovakya'da, Polonya'da, Doğu Almanya'da olaylar birbirini takip etti. Ayrıca Rusya içinde de baskı vardı. Sonuçta onca baskıya rağmen birlik dağıldı.
Bundan çıkaracağımız ilk sonuç şudur: Demek insanlar ve ülkeler ne kadar büyük baskı olursa olsun, özgür değillerse bunu talep edeceklerdir ve alacaklardır. Baskıların yalnızca geçici bir süresi vardır. Hiç kimse istemediği biçimde yaşamayı kabul etmez.
Şimdi Rusya için daha mı iyi oldu? Bir bakıma evet, bir bakıma hayır.
Evet, çünkü baskı bir miktar hafifledi. Kalktı demiyorum. Diğer Sovyetler Birliği üyesi ülkeler kendilerini toparlama sürecine girdiler. Hepsinde de eski rejimin kalıntıları, alışkanlıkları sürüyor.
Bugün Rusya'da Türkçe ikinci dildir. Bu gerçek ortaya çıktı.
Eski Sovyetler Birliği vatandaşları açık hava hapishanelerinde yaşamaktan kurtulup ülkelerinden dışarı çıkabildiler. Artık Ruslar Antalya ve Akdeniz kıyılarını dolduruyor. Eskiden böyle bir şey mümkün değildi.
Bazı şeyler de kötü oldu. Irkçılık ve fanatizm başladı. Kapitalist yönetimin kaçınılmaz bir sonucu olarak fakirlik başladı. Eskiden ABD'nin karşısında büyük bir güç olarak duruyordu. Dünyada bu durum bir denge unsuru idi. Şimdi bu bozuldu ve bozulmakla kalmayabilir. Gelecekte Rusya'nın bu kez farklı bir ideoloji ile değil, aynı ABD'nin sahip olduğu ideoloji gibi bir yapı ile yeniden güçlenmesi, geçmişte dünya savaşlarına sebep olan ülkeler arası çıkar çatışmalarını gündeme getirebilir ve bu durum dünya için felaket olur.
Rusya bugün %80 gelirini petrolden elde ediyor. Nükleer güce sahip bir ülke. Ancak Rusya'nın dağılmadan sonra yeniden ayağa kalkmasını sağlayan başka güçler de var. Bunlara 'dünyayı yönetmek isteyen karanlık güçler' de diyebilirim. Onlar ne düşünüyor? Akıllarından neler geçiyor?
Gerçek güç, gücünün farkında olmayan ve örgütlenmesine izin verilmeyen halktır. Sovyetler Birliği'nin yıkılmasını sağlayan halk geleceği de şekillendirecektir.