S i t e m

hep hazan, hep hüzün

sen bunları verdin bana

kalbim, iki gözüm

iki gözüm derim sana

çünkü, ben her şeyi seninle görürüm

kor ateşlere atar beni yakarsın

rüzgârınla yâd ellere atarsın

bazen akla ziyan çârelere koşarsın

çözmek istesem çözemem

daha çok dolanır, arapsaçısın

ne yapacağım bilmem ki kalbim seninle

dipsiz kuyulardaki ışık gibisin

ben kör olurum, sen eğlenirsin

bahara gelemiyorum bir türlü seninle

siyaha boyarsın hep gökyüzümü

hep sen söylersin, en son sözümü

şu garip ben’i hiç güldürdün mü

hep hazan mı süreceksin yüzüme

tırmanırsın her gördüğün dağa

bırakırsın kendini her bulduğun boşluğa

hırçın denizin bir türlü yüzemem

azgın dalgalarınla hiç başedemem

yetmedi mi sana bunca zamandır sitem

büyümedin bir türlü/ hep çocuksun sen

6 Mart 2009

Hâdiye Kaptan

Güzel Sanatlara tutkulu, Türk sanat müziği hayranı, deniz ve İstanbul âşığı şiiryazar bir fâni....