Saçmalıktan ibaret

Burası kim? Ben neresiyim? Peki sen kimsiniz? Acaba hangi tarihteyiz?

Düşüncelerim birbirini kovalıyor, yetişemiyorum onlara. Beynim oyuna mı getirdi beni nedir? Hangi beyin; sağ lob mu yoksa sol mu? Eee ne fark eder, mühim olan insanlık değil midir?

Şurdaki hatun sekreter mi ki acaba? Bence sekretmez. Ama bir şansımızı deneyelim, ne de olsa tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır. İyi de delik nerde? Sünger Bob’un o sevimli deliklerinde yılanın ne işi var? Keşke ben de onun gibi küp şeklinde olsaydım; dengemi kaybetmezdim en azından.

Denge deyince aklıma geldi, yeryüzünde yaşayan insanların hepsi aynı anda bir zıplasa, dünya yörüngeden çıkar mı? Yada “Benden bu kadar” deyip dönmekten vazgeçer mi?.. Ama mevsim yazken vazgeçmeli Güneş’in etrafında dönmekten. Hiç kış gelmemeli. Kışı hiç sevmem. Lahana gibi kat kat giyinsem de hep üşürüm çünkü.

Bu kara bulutlar da musallat oldu, gitmek bilmiyorlar. Hepsinin şeklini ezberledim artık. Bir dağılsalar da güneşi görsek, iliklerimize kadar ısınsak, değil mi değil mi!

Göz kapaklarıma hakim olamıyorum artık; öyle ağırlaştılar ki! Bütün vücudu yönetmekle yükümlü beynim, iki küçük göz kapağına söz geçiremez oldu. Hangi beyin? Sağ mı so… amaaan neyse! Fark eder mi ki? Yok canım…

Zaman su gibi akıp gidiyor. Daha dün annemizin kollarında yaşarken şimdi kocaman bireyler olduk. Keşke küçük bir bebek olsam. Konuşamasam, ağlar ağlamaz başıma üşüşse herkes. Karşımda beni güldürmek için şekilden şekle girseler. Bebek olmak… Ah keşke şimdi yanı başımda bir bebek olsa da sevsem; küçücük, yumuşak, pembe bir bebek. Yumuk yumuk elleriyle bir erkek bebek…

Düşüncelerim o kadar hızlı akıp gidiyor ki takip etmekte zorlanıyorum. Uykular delik deşik, düşünceler kopuk kopuk, beynim allak bullak (hangi beyin? Sağ? Off neyse). Acaba uykum var diye saçmalıyor muyum? Yoksa deliriyor muyum? Ama yok; mbeenn zaaarooojjj ddeeğiilimm (Türkçesi: Ben sarhoş değilim)!! Nedir bu başıma gelenler benim? Sesimi duyuramıyorum! Kayboldum saçmalıklar içinde. Yetişemiyorum düşüncelerime. Aktaramıyorum söylemek istediklerimi. Ben, ben değilim artık. Sahi, burası kim? Ben neresiyim? Peki sen? Neden okuyorsun bunları??