Samanlık kalsaydı, Seyran olurdu !

Ben küçükken büyüklerimden ''bizim zamanımızda...'' diye başlayan cümleleri çok sık duyardım. Şimdilerde bende böyle cümleleri fazlaca kullanır oldum. Eyvahlar olsun! Yaşlanıyorum! Yaşlandığıma takılsam da asıl takıldığım başka bişeyler var. Yukarıda bahsi geçen cümlelerimden bir tanesi 'Bizim zamanımızda PARAYLA SAADET OLMAZ derlerdi'. Günümüz itibarıyla bu cümle evrim geçirerek şu hale gelmiş: 'Para hayatın gerçeği, parasız hiçbişey olmaz, aşk da olmaz'. Yalnız direk konuya girilmeden önce iki küçük cümleyle alıştırma yapılıyor. (Para hayatın gerçeği, parasız hiçbişey olmaz) Sonra da asıl cümle sanki biraz daha edepli hale getirilmiş gibi yumuşacık söyleniveriliyor.

Bir de  atalarımızdan kalma (nur içinde yatsınlar ))))), kulağıma destansı aşkları çağrıştıran bir atasözümüz vardı: İki gönül bir olunca samanlık seyran olur. Bizim zamanımızda çok sık duyduğum bu atasözünü 1990 yılların çocukları kaç kez duydular acaba? Hadi o çocukları anlarım duymamışlar, görmemişler, zaten ortada samanlık falan da kalmamış amma ve lakin şu evlendirme programına çıkan nine ve dedelerimize ne demeli? Emekli maaşın var mı? Evin var mı? Araban var mı? Beni tatile götürecek misin? Deniz kenarından başka yerde yaşamam, kaç Adana burması takacaksın? Yeni eşya alacak mısın? Yemek yapmam, bulaşık yıkamam... Vay beee, e biz onlardan duymadık mı samanlığın seyran olacağını? Yakında RESİDENCE isterim diyede çıkarlarsa şaşırmam artık. Residence yoksa elektrik falan da almazlar bizim nineler, ne olacak bilmem artık. Aklım çok takıldı...