Sarıkamış

Doksan bin askerim kurşun atmadan,

Dondu dağlarında kar Sarıkamış,

Vatan sevgisine alı katmadan,

Ölümü saydılar kâr Sarıkamış!

Sadece iki renk; gündüz ve gece,

Gömlekler ketendi; ince mi ince,

Bayram olacaktı; haber gelince,

Vatan aşkı kalpte kor Sarıkamış!

Donardı çarıklar sanki mengene,

Engel bilmez yürür, bıkmadan gene,

Kim ulaşır Mehmetçik’in dengine?

Geride kalmıştı yâr Sarıkamış!

Mehmet’in etiyle aç kurtlar doydu,

Şehidin nidası dağları oydu,

Yeni nesil, gençler bunları duydu,

Şimdi yaraları sar Sarıkamış!

Hasan İzzet Paşa azarlanmıştı,

Enver, hocasını kötü anmıştı,

İhtirasa, kibre, şana kanmıştı,

Bunun hesabını sor Sarıkamış!

Şehit askerlerim için de Enver:

‘Ölecekler idi zaten birgün! ’ Der.

Enver Paşa uyan, hesabını ver,

Gün geçtikçe acı kor Sarıkamış!

Harika vatanda huzurlu, rahat,

Mutlu yaşıyorsak Kars’ımız serhat,

Unutma şehitle çizilmiştir hat,

Var ise aklını yor Sarıkamış!

             HARİKA UFUK