Şehir

Bu şehirde hüzün farklı yaşanır… Yıkılmış ruhlar, yaralanmış yürekler, coşkulu kalpleri aynı ifade şekliyle görünür. Nasıl olur olaylar karşısında hiç bir şey olmamış gibi davranabilmek.. Nasıl olur o kenetlenmiş yürekler arasına hiç kimsenin sızmasına izin vermemek.. Diyorum ya garip bir sevgi ve bağlılık anlayışı olan hüzün şehridir aslında anlatılan…

“Bakıyorum… Gülümsüyor… Gülümsemesi onun mutlu olduğunu gösterir.” diyor. O şehirden olmadığı belli. Eğer olsaydı onun parlayan gözleri altındaki hüznü görebilirdi.

- “Hüzün hâkimse yüreğine, gözlerindeki ışık neden kaynaklanıyor peki?”

- Tahmin etmesi zor değil. Güçlüyse insan ve güvenmiyorsa bulunduğu ortama kendini çok iyi gizleyebilir… Ruhunda fırtınalara koparken kocaman gülümseyebilir. Doğru mudur? Sana göre yanlış, ama yüreklerinde kurdukları şehrin kurallarında en başta geliyor bu ve en az hasarla yaşam mücadelesini vermenin bir gereği olarak görülüyor. Mantıklı değil mi?

- Birbirine sevgileri bu kadar kuvvetli yani

- Kesinlikle… Göremiyorsa eğer sesini duyuyor. Hastalığına aldırmadan diğerinin yanına koşuyor. Hiç üşenmiyor birbirlerine küçük sürprizler hazırlıyor. Biri elini uzatıyor, diğeri sımsıkı kucaklıyor. Bir parça mutluluk diyor sonsuz olanı sunuyor. Şehir birbirini çok seviyor.

- Bu şehir konusunda ne çok şey anlattın. Sen bu şehri biliyor musun?

- Sokak lambasının ışığı altında, akşam safalarının kokusu sarhoş ederken bir araya gelip yüreklerini öylece bırakıverirler önlerine. Sen göremezsin ama birbirlerinin gözlerinden, tavırlarından, konusmasından hatta sessizliğinden bile anlarlar. Söyledim ya sana birbirine sıkıca kenetlenmiş yürekleri var.

- Her şeylerini biliyorsun. Madem dışardan bakan göremiyor onların arasındaki bağı sen nasıl oluyor da anlıyorsun?

- Şehrimin sokaklarında çiçekler açarken, hüznümü kendine alırken diğer yürekler ve saçlarımdan okşarken usulca âşık oldum şehrime… Mutluluğumda kocaman bir gülümsemeyle, zor günümde omzumdaki sıcacık eliyle, yaz akşamları yıldızlara bakılarak edilen sohbetlerde yine âşık oldum güzel şehrime…

Nice şehirler vardır rengârenk ışıklı, sokakları çiçek dolu ve kapısında sevgiyle süslenmiş küçük bahçeleri olur ve nice şehirler vardır içinde sıcacık kalpleri, hüzünlü anları ve kocaman gülümsemeleri çınlar durur ve bir de benim şehrim vardır bunların yanında birbirine kenetli yürekleri barındırır…

Resim: İbrahim Balaban - http://www.turkresmi.com/resimler/565.jpg