Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

12 Mayıs '20

 
Kategori
Kültür - Sanat
 

sen yoksan bir eksiğiz

 Bir gün, belki de bir anda verilen bir kararla,

 ''ayaklarım beni nereye götürürse o yöne doğru gideyim' dersin ya.

İşte öyle bir andı benim için.

Bütün sevdiklerinize ve sizi sevenlere rağmen,  içinizde dalga dalga kabaran, aydınlığı sinsice kuşatan  bir hüznün, isyanın ya da kırgınlığın toz dumanı içindesinizdir ya. İşte öyle bir an.

Ayaklarım, bir kapının önüne kadar götürdü beni.

Kapının ardından sazın eşlik ettiği türkü nağmeleri duyuluyor.

Koro çalışmasıymış. Yavaşça içeri giriyorum.

Elinde sazıyla koroyu yönetene doğru bakıyorum.

Tam arkasındaki duvarda asılmış bir yazı da bana bakıyor sanki.

'Sen yoksan bir eksiğiz'...

 

Hayata küskünlüğün tozu dumanı içindeyken dalıp gidiyorum uzun uzun. 

Meğer sıkıntılarım, küskünlüğüm işte böyle dost  bir yere yol olacakmış.

 Türkü Dostları Türk Halk Müziği Korosu­'na... (*)

Bu koronun dost kalpli insanlarına....

 Türkülere ve türkülerimizi yoğuran kültüre dost insanlarına... Emine Akkaya hocaya...

 

Bir de afiş var.  Türkü üstadı halk ozanlarının fotoğraflarıyla bezenmiş.

Afiş ve 'sen yoksan bir eksiğiz' yazısı karşı karşıya duruyor.

Sanki, ozanlardan biri yer almasaymış eksik kalacakmış gibi fotoğraflar.  Ama oradalar. Bir arada beraberce. Afişte olamayanlar da afiştekilerin dost gönlündedir zaten.

Anadolu'nun sevdasını, emeğini, çilesini, arzuhalini, türkülere taşıyanların fotoğrafları bunlar:

Musa Eroğlu, Ali Ekber Çiçek, Cemile Cevher Çiçek,

Yavuz Top, Arif Sağ, Muhlis Akarsu,

Neriman Altındağ Tüfekçi, Ruhi Su,

Sümeyra Çakır, Neşet Ertaş.

Bu ozanların eserlerinde ayrılıklara, acılara, sevdalara, zulümlere sahip çıkılmışlık var.

 

Türkü Dostları Türk Halk Müziği Korosu'nda bu ozanların eserlerini  

dinlemek, bazen söyleyerek katılmak  bana da nasip oldu.

Çamlığın başında tüter bir tütün...

Gökyüzünde bölük bölük durnalar...

Küçük yaşta gurbet elde...

Geldim şu alemi ıslah edeyim...

Gül dikeyim kan dökülen yerlere...

Ne ağlarsın benim zülfü siyahım...

 

Acaba,  dostluk mu sahip çıkmanın toprağında  yeşeriyor, yoksa  sahip çıkmak mı dostluğu yeşerten toprak oluyor? Kimbilir?

Belki de bu sorunun yanıtı;

dost kalplerle bir arada olabilmek  ve kalabilmektir.

' sen yoksan bir eksiğiz' değişini yaşamının içine taşımış,  dostlukla yoğrulmuş bir kültürün varoluşundadır.

https://www.facebook.com/turkudostlarithmkorosu/(*)  

 
 
Toplam blog
: 27
: 1301
Kayıt tarihi
: 21.05.07
 
 

Üniversite öğretim görevlisi emeklisiyim. Ama hayattan emekli olmadım ya.  İletişim fakültesi rad..