Seni solgun sayfalarda bırakıp gidiyorum

Seni Solgun Sayfalarda Bırakıp

Gidiyorum…

Ne güzeldi daha dün gibi

Her şey tek tek aklımdan geçiyor ama

Faydasız artık

Her şey gibi bitti unutmaya yüz tutan o sayfalarda

Kalan tek tek cümleler

Solgun sayfalarda kalan kurumuş güller gibi

Ne kadar güzeldi o günler

Hayaler, sevinçler, hüzünler

Ağlatan her kelimeler şimdi

Tek tek akılda kalan hatıralarla

Arkadaş oldu bana sensiz olduğum günlerde

Her şey bitterdi de bunu biteceği aklıma gelmezdi

İstenmemiş olmak ve istenmediğin yerde durmak

Acı ve gerçekti istenmemek

Açık olan kapı ama sana “gel” diyen birinin olmaması

Gidiyorum artık kapın açık kalsın başkaları gelir

Onlara “buyrun” dersin

Senden kalan tek ama tek

İsimsiz ve cisimsiz olman aklımda

Her şey güzeldi bazen de acıydı

Aklımda soru işaretleriyle gidiyorum artık arkama bakmadan

Zamanla sorularda unutulur her şey gibi nasıl olsa

Kısa bir roman gibi...

Affetiyorum her şeyi affetmedikçe unutmayacağımı biliyorum

Ve affediyorum yapılan her şeyi

Bir insan değer verdiği kişiyi affedemezmiş

Ben artık affediyorum, seni o eski kalmış sayfalarda bırakıyorum

Adı bende saklı olmayacak şekilde
Seni kurumuş güllerle beraber
Solmuş sayfalarda bırakıp gidiyorum...