Sensizlik

kara bir delik 

sensizlik... 

koca bir okyanus,  

ıssız... 

ve uçsuz bucaksız... 

ve hırçın.. 

ve insafsız..... 

sensizlik,  

beni yakaladığında 

apansız,  

ben çok hazırlıksızdım,  

çok hazırlıksız.... 

bir tek saçlarını,  

fotoğraflarını,  

sana ait bir kaç eşyanı.. 

ve bir de anılarımı,  

alabilmiştim yanıma yalnız.... 

o kör gecelerde,  

görünmüyordu çevremde,  

ne bir ruh.. 

ne bir beden.. 

üşüyordum birtanem,  

üşüyordum ben.... 

titriyordum birtanem,  

titriyordum ben..sensizlikten.... 

sonra,  

bir sal yaptım kendime,  

şiirlerimle.. 

bir de dümen,  

senin o "yeşil düğme" n'den.. 

saçlarını da sarınca,  

üşüyen bedenime,  

biraz olsun dinmişti,  

o uğursuz üşüme.. 

o uğursuz titreme.... 

tutunmaya çalışırken,  

anılarımın üstünde,  

çok parlak bir yıldız,  

ilişmişti gözlerime.. 

senin adını verdiğim,  

o parlak yıldızdı işte,  

bana yol gösteren,  

o kahrolası,  

karanlık gecelerde.... 

bata.çıka da olsa,  

sensizlik okyanusunda.. 

ve çabalayarak yıllarca,  

sahili görebildim sonunda,  

o yıldızın hatırına.... 

şimdilerde,  

her parlak gecede,  

arayıp bularak,  

o yıldızımı,  

binlerce yıldızın içinde,  

seyredip,  

seni anlatırım ona,  

saatlerce... 

ve umutlanırım yine,  

beni sahile getiren o yıldız,  

bana bir gün 

ve zamanı geldiğinde,  

"kade" imi aydınlatan,  

yolu da gösterir diye.... 

nisan 2011 

çekmeköy