Sevgili babacığım

İnsanların hani kahramanları hep babalarıdır ya benimki de babamdı. Annemle hemcins olmamıza rağmen babama olduğu kadar yakın hissetmedim kendimi, halende hissetmiyorum. Belkide onca şey yaşamış olduğu anılardan dolayı, hep emekli olmadan önce ki maceralarından bahsederdi. Yanlış anlamayın sakın, babama kötü bir şey olmadı(Allah korusun.) sadece babama duyduğum yakınlığı bilin istedim. 

Tuhaf bir biçimde annemle abimi, kendimle de babamı benzetmişimdir hep. Mesela benim çoğu şeyim babama benziyor. Babamda bana kendini daha yakın hissediyor olmalı ki bazı şüphelerini vs. bana anlatır ilk. Bugün olduğu gibi... Ne oldu anlatmayacağım ama bu olayın sayesinde babamla aramızdaki özel bağı fark ettim. Bilmiyorum beni 9 ay taşımış olabilir ama bugün ki şüpheleri babamın eğer doğruysa anneme eskisi kadar yakın olmayabilirim.

Bunları yazmamın amacı (çok bir şey yazmamış olsam da) sadece duygularımı paylaşmak. Kendinize iyi bakın şimdilik...